هوش مصنوعی: این شخص از کسی می‌خواهد که عذر او را بپذیرد و به خاطر مشکلاتی که دارد، به او سخت نگیرد. او این را به نوعی به یادآوری می‌آورد که هر چیزی که در دل و فکرش دارد، موقتی و زودگذر است و به زودی فراموش خواهد شد. در واقع، می‌خواهد بگوید که هیچ‌کدام از این غبارها یا مشکلات نباید به ذهنش بیافتد و باید به زیبایی و روشنی زندگیش بیشتر توجه کند.

هوش مصنوعی: دولت و رحمت ساقی، همچون دامن وسیع و فراخی است که گناه من را می‌پوشاند و باعث می‌شود که دیگران از خطاهای من چشم‌پوشی کنند.

هوش مصنوعی: ای خدا، دل مرا از غم و اندوه آشفته نکن. آهی که شب گذشته از دلم برآمد فراموش شده باشد.

هوش مصنوعی: از پیچ و تاب موهایش، دل‌هایی که بی‌تاب و پر از آرزو هستند، به عشق او دچار شده‌اند و امیدوارند که در آغوشش پناه بگیرند.

هوش مصنوعی: چشم دل پرده را کنار زد و زیبایی گل پنهان را نشان داد، گوش جان باید به نکته‌های پنهان لب ساکت او گوش دهد.

هوش مصنوعی: اگر شراب از خون من تهیه شود، من حلال می‌دانمش. و اگر آن ساغر از عصارهٔ جانم پر شود، نوشیدن آن برایش خوش‌آمد است.

هوش مصنوعی: بلبل غمگین، که از آهنگ کلامش پرده‌نشین است، صبح وقتی که باد می وزد، نغمه‌ای را می‌خواند که به گوش می‌رسد.