شمارهٔ ۴۲
بر فرازد چو علم، آه سحرگاهی ما
دو جهان پر شود از کوکبه شاهی ما
در حقیقت بر ما، بت شکنی خودشکنی ست
صیت اسلام بود، بانگ انا اللّهی ما
بس که بار غم هجر تو، گران افتاده ست
سایه، از ضعف ندارد سر همراهی ما
چون دل عرش جناب، آینه داری داریم
کو سکندر که زند کوس فلک جاهی ما؟
صف مژگان تو گر سایه به دریا فکند
خار قلاب شود در بدن ماهی ما
پیش چشم تو، ز غم گر بگدازیم چو شمع
بر تو روشن نشود محنت جانکاهی ما
حیرت عالم آب، آینه ماست حزین
ساغر باده بود صیقل آگاهی ما
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر فرازد چو علم، آه سحرگاهی ما
دو جهان پر شود از کوکبه شاهی ما
هوش مصنوعی: وقتی صبح زود فریاد میزنیم، مانند پرچم بالا میرود و این صدای ما دو جهان را پر از جلوه و عظمت میکند.
در حقیقت بر ما، بت شکنی خودشکنی ست
صیت اسلام بود، بانگ انا اللّهی ما
هوش مصنوعی: در واقع، شکستن بتها به معنای از بین بردن خودپرستی و Ego است. اسلام حاکی از این است که باید به یگانگی خداوند اعتقاد داشته باشیم و این موضوع مانند صدایی است که ما را به یاد خدا میاندازد.
بس که بار غم هجر تو، گران افتاده ست
سایه، از ضعف ندارد سر همراهی ما
هوش مصنوعی: به خاطر وزن سنگین اندوه جدایی تو، سایهام به شدت به زمین افتاده و از شدت ضعف، نمیتواند سرش را بلند کند تا با ما همراه شود.
چون دل عرش جناب، آینه داری داریم
کو سکندر که زند کوس فلک جاهی ما؟
هوش مصنوعی: دل ما مانند عرش، نورانی و زیباست. آیا سکندر را میشناسید که بتواند برای ما به جهانی بالاتر جا و مقام بدهد؟
صف مژگان تو گر سایه به دریا فکند
خار قلاب شود در بدن ماهی ما
هوش مصنوعی: اگر مژگان تو بر دریا سایه اندازد، به مانند خاری در بدن ماهی ما خواهد شد.
پیش چشم تو، ز غم گر بگدازیم چو شمع
بر تو روشن نشود محنت جانکاهی ما
هوش مصنوعی: اگر ما از اندوه بگدازیم و مانند شمع آب شویم، ولی روشنایی ما برای تو نشانهای از درد و رنج عمیق ما نخواهد بود.
حیرت عالم آب، آینه ماست حزین
ساغر باده بود صیقل آگاهی ما
هوش مصنوعی: شگفتی و استعداد دنیای آب، تصویر ما را به نمایش میگذارد، در حالی که نوشیدنی مفرح تجربههایمان را به روشنی نشان میدهد.