هوش مصنوعی: من تا زمانی که نتوانم خون جگر را به سر بریزم، شراب نمی‌نوشم و گل هم نمی‌زیرم. تنها وقتی که بتوانم بر سر خود دست بزنم، به سراغ گل می‌روم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد نسیمی تند به چمن وزیده و این پرنده‌ای که در بند است، صدای دل‌انگیزی را از خود به جا گذاشته است.

هوش مصنوعی: من به زیبایی و جذابیت چشم آن دختر توجه کرده بودم و این زیبایی باعث شد که نتوانم به چیزهای دیگر دنیا فکر کنم.

هوش مصنوعی: اگر تیر زیبای آن غمزه، که مانند بازوی یک شکارچی است، به سینه‌ام نرسد، اما به جگرم اصابت کند، باز هم خوشحالم.

هوش مصنوعی: آن لب شیرین با پیامی محبت‌آمیز به من لطف کرد و این لطف باعث شد که تلخی‌های جانم با شیرینی عشق پر شود.

هوش مصنوعی: ای جان! از نظر خرد به قطرهٔ اشکم نگاه نکن، چرا که آتش این اشک می‌تواند جهانی را بسوزاند.

هوش مصنوعی: حزین به خاطر دوری تو، مانند شمع می‌سوزد و اشک‌هایش، مثل آتش شب‌هایی که بی‌تو گذرانده، در چشمانش می‌درخشد.