گنجور

شمارهٔ ۳۶۸

هوای عشق برونم ز ننگ و نام کشید
به توبه نامهٔ من، یار خط جام کشید
خوشا حریف شرابی که فکر شام نداشت
نهاد لب به شط باده و تمام کشید
ز عشق پاک به هر شیوه تو مشتاقم
به خشم و کین نتوان از من انتقام کشید
هنوز از آن خط مشکین خبر نداشت دلم
هوای دانه خالت مرا به دام کشید
ز من حدیث وفا و جفای خویش مپرس
که پاس راز، زبان مرا ز کام کشید
ز کوی انجم و افلاک رخت خویش برآر
برای جا نتوان منت از لئام کشید
بهار عیش در آغوش غنچه خسبان است
نسیم صبح به گوش من این پیام کشید
متاع عنصر و افلاک واسپار حزین
که خوار شد، ز فرومایه هر که وام کشید

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هوای عشق برونم ز ننگ و نام کشید
به توبه نامهٔ من، یار خط جام کشید
هوش مصنوعی: عشق باعث شد که من از شرم و اعتبارم خارج شوم و در توبه‌نامه‌ام، محبوب، خطی زیبا کشید.
خوشا حریف شرابی که فکر شام نداشت
نهاد لب به شط باده و تمام کشید
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که با دوستانش در حال نوشیدن شراب است و اصلاً به فکر فردا و مشکلات آینده نیست. او با آرامش و لذت از زندگی، لب به دریاچه شراب می‌زند و تمام آن را می‌نوشد.
ز عشق پاک به هر شیوه تو مشتاقم
به خشم و کین نتوان از من انتقام کشید
هوش مصنوعی: به خاطر عشق خالصی که دارم، به هر طریق به تو متمایل هستم و نمی‌توانی از من انتقام بگیری، حتی اگر به خشم و کینه دچار شوی.
هنوز از آن خط مشکین خبر نداشت دلم
هوای دانه خالت مرا به دام کشید
هوش مصنوعی: دل من هنوز از آن نشانه زیبا باخبر نبود، اما به خاطر جذابیت و زیبایی تو، گرفتار شدم.
ز من حدیث وفا و جفای خویش مپرس
که پاس راز، زبان مرا ز کام کشید
هوش مصنوعی: از من در مورد وفا و بی‌وفایی خودم نپرس، چون زبانم از گفتن رازهایم در آمده است.
ز کوی انجم و افلاک رخت خویش برآر
برای جا نتوان منت از لئام کشید
هوش مصنوعی: از دنیا و ستاره‌ها دل بکن و به سرزمین خودت برگرد، چون هیچ‌گاه نمی‌توانی در جا بمانی و از دیگران انتظار لطف و محبت داشته باشی.
بهار عیش در آغوش غنچه خسبان است
نسیم صبح به گوش من این پیام کشید
هوش مصنوعی: بهار دل‌انگیز در آغوش غنچه‌ای که در خواب است، نسیم صبح پیام خوشی را به من می‌رساند.
متاع عنصر و افلاک واسپار حزین
که خوار شد، ز فرومایه هر که وام کشید
هوش مصنوعی: کالا و دارایی آسمان و زمین را به حزین واگذار کن، زیرا ارزش آن به خاطر کسانی که از افراد پایینی و بی‌مقدار قرض گرفته‌اند، کاهش یافته است.