هوش مصنوعی: من لباس خود را چاک کرده‌ام و معشوقم مرا مجنون می‌داند؛ او داستان‌های دوری و جدایی‌ام را مانند افسانه‌ای بی‌پایه و اساس تصور می‌کند.

هوش مصنوعی: من با شوخی‌ها و بازی‌های زندگی سر و کار دارم و به خاطر سادگی‌ام، آتش عشق خود را به اشتباه همچون یک نوشیدنی عادی تصور کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من چنان غرق در عشق و احساسات هستم که خودم را گم کرده‌ام و هنوز هم آن معشوقه‌ی دیرین، که او را به خوبی نمی‌شناسم، مرا غریبه می‌داند.

هوش مصنوعی: ستم به شکل خنجر به من حمله می‌کند و در حالت مستی، با نگاهش گویی که ساغر پر از خون من را به دست گرفته و به میخانه می‌رود.

هوش مصنوعی: حالت نابسامان و خراب ما را کسی توجهی به بهبودش ندارد. دل من به خاطر محبوبی که خودش از حال من بی‌خبر است، گویی که در یک معبد بت‌پرستی قرار دارد.