هوش مصنوعی: دود و بخاری از دل من بلند شد و آسمان پیدا شد. همچنین وقتی که غم و اندوهم را از دل بیرون ریختم، غبار و خاک به وجود آمد.

هوش مصنوعی: حرف عشق به زبان آمد و شور و حال عجیبی در دل ایجاد کرد. درد و غم دل، مانند گل شکفت و عشق و محبت از سمت خاوران روشن شد.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را نمایان کردی و بهشتی که در انتظار بود ظاهر شد. با جلوه‌گری تو، زندگی ابدی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: زمینی که چیزی در آن نبود و به حالتی نابسامان و دیوانه‌وار افتاده بود، با تلاشت و محبتت جان تازه‌ای گرفت و مانند دریا و معادن، ارزشمند و پرجنب‌وجوش شد.

هوش مصنوعی: تو با قامت زیبایت، غوغایی در دنیا به راه انداختی. از خود سخنی برای خلق بیان کردی که باعث شد شور و نشاط در جهان به وجود آید.

هوش مصنوعی: جانم از دوری تو به شدت آزار دید و آرامش خود را از دست داد. اما حالا که تو بازگشته‌ای، دوباره آرامش و روشنی در زندگی‌ام پدید آمده است.

هوش مصنوعی: با یک لبخند تو، شادی و نشاط در جهان نمایان شد و با یک اشاره‌ات، داستان‌های زیادی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: وقتی که پرده‌ات را از صورت برداشتید، گل‌ها از زیبایی‌تان به هیجان آمدند. و زمانی که سایه‌تان بر زمین افتاد، قامت زیبای سرو برآمد و نمایان شد.

هوش مصنوعی: درد دوری تو باعث ناراحتی و بی‌قراری جان‌های بی‌تاب شد. زمانی که تو خود را نشان دادی، آتش بی‌پایانی به وجود آمد که صدها خانه را در آتش کشید.

هوش مصنوعی: تو با چشمان زیبایت دنیایی شیرین خلق کردی و با مژگان خود، میخانه‌ها را در هم ریختی؛ جایی که وجود مغان و پیام‌آوران خوشگوار دوباره نمایان شد.

هوش مصنوعی: دست غمگین در دل من نفوذ کرد و احساسات مختلفی را در من بیدار کرد. درد شدید سینه‌ام را پاره کرد و حالت پنهان زندگی به وضوح آشکار شد.