حزین لاهیجیشمارهٔ ۳۳۷
نخست از عاشقان بی جرمی آن نامهربان رنجد
به این زودی چرا کس رنجد و از دوستان رنجد؟
نخواهم پاکشیدن از سر کویت به صد خواری
کجا دل خوش کند گر عندلیب از گلستان رنجد؟
ز منع اختلاط غیر گشتی سرگران، آری
غرور حسن بی پروا، ز عشق بدگمان رنجد
بنازم سرفرازیهای آن سرو سهی قد را
که گر سر را نهد بر پایش، از آب روان رنجد
نظر دزدیده روشن می کنم زان جلوه گه، گاهی
مباد از دیدهٔ من آن غبار آستان رنجد
زبان گر یک نفس خامش کنم، دل می کند یادت
گر از یادت دمی غافل شوم، از دل زبان رنجد
حزین ، آزرده دارد بی کمالان را نوای تو
دل زاغ و زِِغن از طوطی شیرین زبان رنجد
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نخست از عاشقان بی جرمی آن نامهربان رنجد
به این زودی چرا کس رنجد و از دوستان رنجد؟
هوش مصنوعی: چرا آن محبوب بی‌رحم به آسانی دل عاشقان بی‌گناه را می‌آزارد؟ چرا کسی باید از دوستانش رنجیده خاطر شود؟
نخواهم پاکشیدن از سر کویت به صد خواری
کجا دل خوش کند گر عندلیب از گلستان رنجد؟
هوش مصنوعی: نمی‌خواهم از سر کوی تو خود را پاک کنم، حتی به قیمت هزاران ذلت، زیرا آیا دل خوش می‌شود اگر بلبل از گلستانی که در آن می‌زیست رنج ببرد؟
ز منع اختلاط غیر گشتی سرگران، آری
غرور حسن بی پروا، ز عشق بدگمان رنجد
هوش مصنوعی: نمی‌توانی با دیگران در شأن و مقام خودت اختلاط کنی، و این به خاطر غرور ناشی از زیبایی‌ات است. اما عشق و محبت باعث می‌شود که از این موضوع ناامید شوی.
بنازم سرفرازیهای آن سرو سهی قد را
که گر سر را نهد بر پایش، از آب روان رنجد
هوش مصنوعی: تحسین می‌کنم بلندی و افتخارات آن درخت استوانه‌ای را که اگر سرش را بر پاهایش بگذارد، از آب روان آسیب می‌بیند.
نظر دزدیده روشن می کنم زان جلوه گه، گاهی
مباد از دیدهٔ من آن غبار آستان رنجد
هوش مصنوعی: با نگاه دزدانه‌ام، روشنی را از آن جلوه می‌گیرم، اما امیدوارم گاهی از چشمان من غبار غم و رنج دور نشود.
زبان گر یک نفس خامش کنم، دل می کند یادت
گر از یادت دمی غافل شوم، از دل زبان رنجد
هوش مصنوعی: اگر برای لحظه‌ای زبانم را خاموش کنم، دل من به یاد تو مشتاق می‌شود و اگر حتی برای لحظه‌ای از یاد تو غافل شوم، دل از زبانم می‌نالد.
حزین ، آزرده دارد بی کمالان را نوای تو
دل زاغ و زِِغن از طوطی شیرین زبان رنجد
هوش مصنوعی: آدم‌های بی‌کمال از صدای تو دلخور هستند، در حالی که دل زاغ و زغن از آواز شیرین طوطی ناراحت می‌شود.