هوش مصنوعی: در نگاه من هیچ‌کس جز چهره محبوبم جا نمی‌شود و در آینه فقط نور دیدار او منعکس می‌گردد.

هوش مصنوعی: او در حال سرزنش و خشم است، اما من نگرانم که این همه آزار و اذیت برای من بیش از حد تحملم باشد.

هوش مصنوعی: فریاد بزن که غم‌هایت خیلی بیشتر از حد تحمل توست و می‌ترسم که همه این غم‌ها یکجا در سینه‌ات جا نشوند.

هوش مصنوعی: از نحوه‌ی صحبت و نگاه تو، رازهایی را فهمیدم که نمی‌توان آنها را به طور مستقیم بیان کرد.

هوش مصنوعی: ما به قدری غرق در عشق و حالت‌های شگفت‌انگیز هستیم که هیچگاه نمی‌توانیم درک درستی از آنچه به نام توحید می‌شناسیم، داشته باشیم؛ چرا که این حالت‌های عمیق و مستی، قابل فهم و درک برای افراد هشیار نیست.

هوش مصنوعی: ما مانند جامی هستیم که در آن شراب وجود دارد، و در جمع ما افرادی که درگیر دیانت و ظواهر مذهبی هستند نمی‌توانند جای بگیرند.

هوش مصنوعی: زاهد، تو که درباره بهشت صحبت می‌کنی، باید بدانی که کسانی که عاشق هستند و مست عشق‌اند، تنها در جمع رندان گناهکار جا دارند.

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به حالت مستی و شوق ناشی از عشق اشاره دارد. او بیان می‌کند که این حس و حال عمیق و غیرعادی او به قدری فراگیر است که نمی‌تواند آن را به یکی از شخصیت‌های معمولی نسبت دهد، بلکه تنها در کلام سردار و مقام ارجمند گنجایش می‌یابد. به عبارت دیگر، عشق او چنان پرشور و عمیق است که فقط در مقام بزرگی قابل توصیف است.