هوش مصنوعی: احساس شرمساری مرا فرا گرفته است، چون عقل نادان مانند زاهدی است که در مجالس خوشگذرانی حاضر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر خیال تو در دل جا بگیرد، مثل یوسف که در زندان تنها و در گوشه‌ای نشسته است، هیچ آرامش و راحتی نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: کافی است که در خاطر شب‌های مجنون، موهای آشفته لیلی را تصور کنی.

هوش مصنوعی: دل خسته و ناراحت از دوری تو، مانند شمعی است که هر جا برود، ذوب می‌شود و شعله‌اش کم فروغ می‌گردد.

هوش مصنوعی: حزین، آن کس که به خاطر وصال تو دچار سوختگی شده، در خاکستر شب‌های جدایی آرام می‌گیرد.