هوش مصنوعی: با افزایش خواب غفلت، نادانی مانند پیری می‌ماند که موی سفید شده است و حالا درون این کودک، قدرت و انرژی مانند شیر وجود دارد.

هوش مصنوعی: در روزی که افتادم و از تلاش بی‌نیاز شدم، پاهایم به کار نیفتاد و به کمکم آمدند.

هوش مصنوعی: چشم تو وقتی به پیاله‌ای پر از خون دل من نظر کرد، این غزال نازنین به این زیبایی خیره‌کننده درآمد.

هوش مصنوعی: دریا، با چه نازکی و ظرافتی می‌تواند بخار حبابی را پشت چشم من پنهان کند؟ نان من به خاطر آبرو و ارزش مانند گوهر، خراب و از بین رفت.

هوش مصنوعی: وقتی که خوش شانسی از فردی بدجنس به دست آید، باید از او دوری کرد؛ زیرا او هر چه بیشتر سیر شود، بدتر و خبیث‌تر خواهد شد، مانند سگی پست که وقتی سیر شد، به بی‌رحمی خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دیوانگی‌ام به اوج خود رسید، درد عشق من آنچنان شدید شد که از شدت آن، جگرم مانند چشمی تیز و تند شد.

هوش مصنوعی: این بیت به این مفهوم اشاره دارد که نباید فریفته زهد و ظاهر سازی در دین شد، چرا که در سرزمین هند، افرادی که موفق به دستیابی به ثروت و موفقیت دنیوی نشده‌اند، در واقع به فقر و نیاز دچار شده‌اند. به عبارت دیگر، زندگی زاهدانه و کنار گذاشتن دنیا به تنهایی نمی‌تواند ضامن خوشبختی و سعادت باشد.

هوش مصنوعی: جان حزین در انتظار روز قیامت و وعده دیدار معشوق، بر اثر شوق و عطش در درونی سوخته به حالتی بس نزار درآمده است. مدت زمان انتظار او طولانی شده و دلش به شدت در عطش و درد می‌سوزد.