هوش مصنوعی: عشق سرکش و تسخیرکننده، در دل ناآرامم، مانند آتش زبانه‌کشی می‌کند که به فریاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: ما به شادمانی‌های آلوده‌ای متهم شده‌ایم، در حالی که در میان گل‌ها و باغ‌ها رشد کرده‌ایم و هنوز پر و بالی برای پرواز نکرده‌ایم که صیاد بیفتد.

هوش مصنوعی: ما هنوز کودک و ناپخته‌ایم و روزگار بر ما ظلم می‌کند؛ بنابراین، آموختن ادب و تجارب زندگی برای ما بیشتر از سیلی که استاد به ما می‌زند، اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: می‌خواستم با شراب سرخ دوستی و شادی برقرار کنم، اما یاد غم‌های قدیمی و ارتباط طولانی‌ام با آن‌ها در ذهنم آمد و مانع این شادی شد.

هوش مصنوعی: غم به سرنوشت کسانی تعلق دارد که در جستجوی آرامش و آزادگی هستند. هر کسی که به عشق تو وابسته شود، از غم رهایی می‌یابد.

هوش مصنوعی: مکان پیر مغان، جایی است که برای رسیدن به آرزوها مناسب است. هر کسی که با دل غمگین وارد این میکده شود، شاد و خوشحال خارج می‌شود.