هوش مصنوعی: اشک‌هایم به یاد کسی از چشمانم می‌ریزند و صدای ناله‌ام از دل، در جستجوی کمک و دلسوزی می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر تو آتش به جان من زده‌ای، من مانند شمع با لبخندی محو به تو نگاه می‌کنم. هر جا که تو بخواهی، شکرگذارم خواهم بود تا زمانی که نفس در سینه‌ام باقی است.

هوش مصنوعی: محمل ناز، یعني وسيلهٔ زيبایی و ناز، به ما می‌گوید که در دل ما یک صحرا وجود دارد. این صحرا صدای دل‌نشینی را به گوش می‌رساند، همان‌طور که صدای جرس از درز یک دل شکسته به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق به کسی شدت می‌گیرد، انسان در هر جایی که زیبایی ببیند، به خاطر محبت و غیرت خود، از اتهام و حسادت دوری می‌کند و می‌کوشد تا خود را در برابر وسوسه‌ها حفظ کند.

هوش مصنوعی: دل شکسته ما چه کار می‌تواند بکند وقتی که فرّ و زیبایی سیمرغ در قفس جا ندارد؟

هوش مصنوعی: خستگی نمی‌تواند مانع ظلم و ستم آن ستمگران شود، چرا که فتنه و فساد ناشی از نرگس بیمار بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: حافظ شیراز به‌طور تازه‌ای در شعرش روح تازه‌ای دمیده است. آدمی غمگین و حزین احساس می‌کند که از نفس‌های خوش و مطبوع یکی رایحه‌ای به مشامش می‌رسد.