هوش مصنوعی: سرخی چهره به آسانی به دست نمی‌آید و برای به دست آوردن آن باید خون زیادی ریخته شود.

هوش مصنوعی: امروز با بیان حقیقت، پیامی روشن به من رسید که زمان آن است که خونم برای حق و حقیقت فدای شود و پرچم آن به اهتزاز درآید.

هوش مصنوعی: آسمان برای چهره زرد من تدبیر و تدبیر ندارد، به همان اندازه که با یک لیوان شراب می‌توان به رنگ سرخ درآمد.

هوش مصنوعی: مجنون با زیبایی‌های جنونش، دشت جنون را زینت بخشیده و از لطف عشق، گل‌هایش به رنگ سرخ در آمده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی تو از شراب به مانند گلی که از پشت پرده خارج می‌شود، ظاهر شوی، همه جا به رنگ سرخ خواهد بود و جلوه‌ای زیبا به خود خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: اگر در معبد معشوق، رنگ تجلی از خون برهمن بر رگ زنّار بریزد، همه چیز به رنگ سرخ درخواهد آمد.

هوش مصنوعی: عطر و بوی دلپذیر در پیاله می‌چرخد و وقتی که چهرهٔ تو در آینه دیده می‌شود، رنگش مانند زنگار سرخ می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مانند ساقه گل به نظر می‌رسد و نگاهت قلبم را هدف قرار داده است، به طوری که دل من همچون لب‌های زعفران سرخ شده است.

هوش مصنوعی: قلم من مانند سنگ‌های قیمتی است که اگر بر روی جگرم بنویسند، ارزش و زیبایی‌اش به حدی می‌رسد که خریداران به سمتش جذب خواهند شد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که از شرابی که من نوشیده‌ام و از عمق دل رنج‌هایش را می‌بینید، اگر خدا را ببینید، چهره‌های دیگران به‌خاطر این تجربه برای شما سرخ و شرمنده خواهد شد. به نوعی، این پیام به درک و احساس عمیق‌تری از حقیقت و واقعیت اشاره دارد که می‌تواند بر روابط و دیدگاه‌های انسان‌ها تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: زمانی که قلم تو به قدری تند و تیز است که مثل تیغ خون می‌ریزد، خون بر روی کاغذ ساده مانند گل‌های یک باغ، رنگین و سرخ خواهد شد.