هوش مصنوعی: غبار سنگین روزگار باعث شده است که نتوانم بین خودم و تصویری که از خودم دارم، پاکی و روشنی را احساس کنم.

هوش مصنوعی: دل در برابر زیبایی و ناز او تاب نیاورد و به خاطر عشقش، خود را شکست. او هرگز بر روی دل شیشه‌ای من پا نگذاشت و از من دور ماند.

هوش مصنوعی: تو به زندگی من وارد شدی و من به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم. برای راهی که تو رفتی جانم را حاضر کردم، اما حیا و شرم مانع از این شد که این احساسات را به تو نشان دهم.

هوش مصنوعی: به خاطر بی نیازی و بزرگواری تو، من که در ظلمت عشق می‌سوزم، حتی یک بار هم نتوانستم از نسیم صبح تشکر کنم.

هوش مصنوعی: با نگاهی نیمه‌جان، کرشمه‌ای داشت و با بقیه‌ی افراد به مهربانی رفتار می‌کرد، ولی دل بی‌خبر از عشق را تنها نگذاشت.

هوش مصنوعی: در دل شب، با خودم به زیبایی تو خلوت کرده بودم و در عجب بودم که چرا چشمانم این رنگ خاص و زیبا را بر چهره‌ات نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: حزین از آن سگی می‌گوید که در روز قیامت از او سپاسگزار است، زیرا او استخوانش را به دست نیامده و رهایش نکرده است.