هوش مصنوعی: بار ستم یار، سنگین است اما این سختی باعث نمی‌شود که عشق و فداکاری عاشقان بی‌فایده باشد. زخمی که از محبت می‌خوریم، هرچند دردناک است، همچنان بی‌ارزش نیست.

هوش مصنوعی: ای خدا، چه کسی از دیگران خبر دارد که امروز نگاه معشوق به ما همانند گذشته است یا تغییر کرده است؟

هوش مصنوعی: آنچه که او می‌گوید، در واقع از دلش برمی‌آید. اما کجاست آن دهانی که این حرف را بزند؟ و رازی که در دل او نهفته است، چرا زبانش نمی‌گوید؟

هوش مصنوعی: هیچ بویی وجود ندارد و رنگی هم در چهره‌ی دنیا دیده نمی‌شود؛ در باغ یادها، تصویری از پاییز است، اما پاییزی در کار نیست.

هوش مصنوعی: به خاطر این که در گلوی ما مشکلات و گره‌ها فراوان است، نفس کشیدن را برای ما دشوار کرده و اشک‌هایمان به راحتی جاری نمی‌شوند، هرچند که دل‌مان مملو از غم و اندوه است.

هوش مصنوعی: آدم‌های سرگردان در مسیر تو، به کدورت و مشکلاتی برخورد کرده‌اند. این راه پر از سختی‌ها و موانع است، اما در عین حال هیچ نشانه‌ای از مقصد در آن دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: آشکار است که از صدای تو بوی عشق و محبت به مشام می‌رسد. در جیب تو یک مشک عطر نهفته است که پنهان نیست.