هوش مصنوعی: اگر عشق به محبوب تحقق یابد، دیگر به این همه سود و زیان اهمیت ندارد. تمام درد و غم های زندگی در برابر سلامتی و آرامش جانِ محبوب معنای زیادی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر به محبت و عشق توجه نشود، هیچ کس نمی‌تواند از ثمره تلاش و علم ما بهره‌برداری کند. در حقیقت، دستاوردهای علمی و عملی در این دنیا و آن دنیا بدون محبت ارزشی نخواهند داشت.

هوش مصنوعی: ای کسی که در فکر و خیال خود غرق شده‌ای، لحظه‌ای از خودت بیرون بیا و ببین که جهان و موجودات آن، همه به معنا و هستی واقعی یکسان نیستند.

هوش مصنوعی: اگرچه از توبه و پشیمانی حرفی زده‌ام، اما من هنوز کمال و رحمت را پیش کسی که سال‌هاست در این مسیر است، پیدا نکرده‌ام و همه‌ی این اصلاحات و کوشش‌هایم به چشم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: این یک لطف و نعمت است که کمر مردان را شکسته است، زیرا برداشتن کوه‌های سنگین به همین سادگی نیست.

هوش مصنوعی: من به یک جرعه شراب، تاج و جواهر بخشیدم، زیرا در برابر کسانی که بدون نام و نشانی هستند، این همه چیز اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: دل من مانند کاغذ سوخته است و حسرت به دل دارم، مانند لاله‌هایی که در فصل گل بودن، اما این همه ناراحتی که دارم، کافی نیست.

هوش مصنوعی: بند محبت و دوستی ما زودتر از آنچه انتظار می‌رفت قطع شد. زمان صحبت در مورد زیبایی شب و دل‌انگیزی زندگی اینقدر کوتاه و محدود بود که نمی‌تواند همه‌ی احساسات ما را در بر بگیرد.

هوش مصنوعی: من به خاطر حیرت و شگفتی که در چشمانم وجود دارد، حسرت می‌خورم؛ چرا که چشم آیینه‌ام به تو نگاه می‌کند و نگران این همه ماجراها نیست.

هوش مصنوعی: تا کی باید از غم و اندوه، چهره‌ام مثل گل زرد و پژمرده شود؟ در حالی که شراب خوشمزه‌ای در جام خونی وجود دارد، چرا باید این همه رنج را تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: ای ساقی، چمن آماده و سرسبز است، بیا شراب بیاور. به یاد داشته باش که این زندگی دنیوی و این همه زیبایی که می‌بینیم، همیشگی نیست.

هوش مصنوعی: به تو که چشمانت مانند باران درختان را سیراب می‌کند، درود می‌فرستم. تو باعث پیوند زیبایی‌های زندگی و طراوت طبیعتی، که بدون تو این همه جاذبه و شور و شوق نداشت.