هوش مصنوعی: تا زمانی که دل من روشن و شاداب است و در مجالس عشق حاضر هستم، غم و درد عشق مرا همچون آتش سوزان نگه داشته است.

هوش مصنوعی: غم و اندوه می‌تواند حتی بر دوش یک مور نیز سنگینی کند، همان‌طور که کوه‌های سنگین بر زمین لاغر فشار می‌آورند. در اینجا بیان شده که کار دشوار و سنگین به راحتی از عهده‌ هیچ موجود ضعیفی برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: نگرانم که در مسیر عشق، عقل گران‌قیمتی، تو را از پا بیندازد. باید در این سفر با دل سبک‌بال باشی، چون راه دور و سخت است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به مقام انسانیت و فنا برسی، باید از هر دو دنیا و وابستگی‌هایشان دل بکنی. برای رسیدن به این هدف، ساده‌زیستی و سبک‌بال بودن در این مسیر ضروری است.

هوش مصنوعی: ملکی که سلیمان آن را زیر نگین خود داشت، در نظر صاحب‌نظران مانند چشم یک مور به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: جز مرگ که تنها شادی و لذت واقعی ما در مسیر زندگی است، هر آبی که در این بیابان نوشیدیم، تلخی و ناامیدی دارد.

هوش مصنوعی: عاشق واقعی نمی‌شود که فقط به عشق‌های سطحی و زودگذر دل ببندد، زیرا چنین محبت‌هایی باعث می‌شود که طعم عشق واقعی را نچشد و حتی از آن متنفر شود.

هوش مصنوعی: چه کسی از سر خوشی و حالت روحی، صدای رقص پری را می‌زند؟ کسی که مانند کدویی توخالی و پر از باد خود را پر از خودبزرگ‌بینی کرده است.

هوش مصنوعی: در جهنم دوری از تو، دل‌نگرانی برایم مانند تصور بهشت است که در آن جایی برای زیبایی‌ها و لذایذ وجود دارد.