هوش مصنوعی: کیست که دیده باشد دل را که تنها و مجروح باشد؟ تمام وجود ما نیز مانند دل، پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: ما و مکان عشق، جایی که با اشک دوستان، دیوار و در آن جا شکل گرفته است، مانند دلی است که به خون آغشته شده است.

هوش مصنوعی: برگرد و به من نگاهی بینداز، مانند همان گلی که از خار آرزوها جدا شده است. دل من هم مانند آن گل، پر از درد و خون است.

هوش مصنوعی: از شدت غم تو، تحمل بر دردهایم کم شده است. در اینجا دریای غم مانند دلی است که به خون آغشته شده است.

هوش مصنوعی: از آن شکافی که در زیبایی رخ کنعان دیده می‌شود، دامن زلیخا به مانند دل است که پر از خون شده است.

هوش مصنوعی: این رحم، چه کسی به ما یاد داد که چگونه شکار کنیم؟ همه جا در صحرا مانند دل‌های پر از خون است.

هوش مصنوعی: ساکت و غمگین، مثل کسی که از درد نفسش به شدت ناراحت است و دلش پر از خون است. این وضعیت، در واقع نمایانگر حال و احوال روحی عمیق و پر از رنج اوست.