هوش مصنوعی: عاشقان تو به خاطر عشقشان از دل می‌سوزند و این درد و رنج به کسی دیگر مربوط نمی‌شود. این احساس و عشق، به اندازه‌ای بزرگ است که هیچ کس نمی‌تواند آن را به راحتی درک کند یا برای خود بگیرد.

هوش مصنوعی: دل خود را بیهوده به فریب بهار سپرده‌ایم. کدام رنگ است که در برگ‌های پاییز وجود ندارد؟

هوش مصنوعی: در دایرهٔ بی‌پایان فلک، هیچ نگاهی را نیافتیم که نگران تو باشد.

هوش مصنوعی: مشغول جستجوی او هستم، اما بی‌فایده است. فکر به او مرا آزار می‌دهد، همچون اینکه گیسویش که به کمرش می‌رسد، برایم همچون رگ جانم در میان نیست.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای کمیاب و افسانه‌ای به مانند من، در گوشه تنهایی‌ام قرار دارد و در این مسیر پر از هزار تو و بی‌سرانجام، نه نامی دارم و نه نشانی.

هوش مصنوعی: اگر زبان کسی کم‌زبان است و نتواند به راحتی صحبت کند، از او معاف است زیرا در آن "غنچه دهان" هیچ راهی برای بیان کلام نیست.

هوش مصنوعی: من بارها در دام و قفسی گرفتار شدم، ای صیاد، اما به بی‌رحمی‌ات و دشمنی‌ات هیچ اهمیتی نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: مردم نه تنها به خاطر زیبایی چشمان تو دچار شوق و شیدایی هستند، بلکه آن حالتی که موجب بی‌نظمی و نابسامانی در جهان شده، چیست؟

هوش مصنوعی: عزیزم، از تلخی حرف‌هایت ناراحت نیستم، چون زیبایی و محبت تو برایم ارزشمندتر از آن است. دل من در میان این دو احساس درگیر نیست.

هوش مصنوعی: ای شوخ، این رفتار تو چه تأثیری بر جان من گذاشته است! این روش تو از صحبت با مهتاب و کتان کمتر نیست.

هوش مصنوعی: اگر با افراد راستگو و درستکار صحبت کنی، گفتگوها همیشه صادقانه و واقعی خواهد بود. مانند این است که تیر به آسانی نمی‌تواند در آغوش کمان قرار گیرد، مگر آنکه از طریقی درست و در جای مناسب خود قرار گیرد.

هوش مصنوعی: سلطان که به دنبال آزار و اذیت مردم باشد مانند گرگ است که به گله‌ای حمله کرده است، و در این میان، شبانی برای محافظت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در دل غمگین من، درد و اندوهی وجود دارد که مانند شمعی درون فانوس، پنهان نیست و همه می‌توانند آن را ببینند.