هوش مصنوعی: آرزوها و خواسته‌های ما در روزگار جاری به ما نمی‌رسد؛ تنها تلخی غم و اندوه است که در کنار شیرینی زندگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: کسی که تجربه‌ی رنج و مشکلات زندگی را داشته است، می‌داند که درد و نگرانی ناشی از سختی‌های زندگی، بسیار بالاتر و عمیق‌تر از مشکلات روزمره است.

هوش مصنوعی: آنان از نگرانی‌های زندگی راحت و بی‌خیال هستند، در جایی که من در حال جنگل‌نشینی هستم، هیچ خبری از روزگار و وقایع آن ندارند.

هوش مصنوعی: ما می‌دانیم که مانند خورشید، از جایی که در آتش است، سودی عاید ما نمی‌شود و امیدی از سفر زمان نداریم.

هوش مصنوعی: در مورد صبح زیبای یار، اثرات خوشایند آن به حدی است که در مقایسه با سحرگاهان زندگی، به چشم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: زلف او باعث دل‌باختگی عاشقانی می‌شود که در هر سختی و مشکلی، تقصیر را به گردن روزگار می‌اندازند.

هوش مصنوعی: من از خودم فاصله گرفته‌ام و آرامش خاطر دارم و هیچ‌گونه دغدغه‌ای از روزگار پرهیاهو ندارم.

هوش مصنوعی: تو در انتظار هستی که نگاه بازیگوش ستارگان، حیا و شرم را به تو نشان دهد، در حالی که به یاد داشته باش که در دنیای فانی، آثار و نشانه‌های زندگی همیشه وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دوران ما با مشکلات و سختی‌های زیادی روبه‌روست، اما کسی که در دل شاد و خوشحال است، برای زمانه اهمیتی ندارد و به خوبی‌های زندگی توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگرچه مسیر عشق پر از مشکلات و دشواری‌هاست، اما این راه، به اندازه خطرات و چالش‌هایی که در زندگی وجود دارد، سخت و خطرناک نیست.