هوش مصنوعی: شبی، آن شمع زیبای من در کنارم آمد و دل و جانم را سوزاند. به قدری از جای خود برخاستم که لباس و دامنم هم سوخت.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که بلای زمانه و مشکلات، اجازه ندادند تا زیبایی‌ها و خوشی‌ها در زندگی باقی بمانند. در عوض، احساس تنهایی و غم، مانند آتش، دل و جان پرندگان گلستان را می‌سوزاند و از شادی‌ها و زیبایی‌ها می‌کاهد.

هوش مصنوعی: مدتی است که از این بیابان کسی عبور نکرده و من از شدت تشنگی در حال عذاب هستم و جانم به شدت در حال سوختن است.

هوش مصنوعی: من که در جایی زندگی می‌کنم که پرچم دین را برافراشته‌ام، به خاطر نگاه ناپسند یک کافر، ایمانم آسیب دید و burnt شد.

هوش مصنوعی: در سینه‌ام حسرتی بزرگ وجود دارد، عواطفی آتشین که قلبم را در anguish درگیر کرده است. این چه داستانی است که آنقدر گرم و داغ است که اشک‌هایم را سوزانده؟