هوش مصنوعی: تیغ تو بر سرم اثر گذاشت و حسرت را در دلم باقی نگذاشت.

هوش مصنوعی: ابر مژه، اشک‌های زیبای عاشقانه ما را به خاطر تو شرمسار و بی‌نوا نکرد.

هوش مصنوعی: ما خوشحالیم که اشک‌های ناشی از مستی، بر ذهن و خاطر ما رد و نشانی باقی نگذاشت.

هوش مصنوعی: آن سبزه و نقش خط بر روی آن، با زیبایی که دارد، نمایانگر حرمت و زیبایی گل و بهار است و اجازه نداد که این زیبایی‌ها نادیده گرفته شوند.

هوش مصنوعی: درد و غم دل خسته‌ام، با زیبایی و دلربایی آن موی مشکی نتوانست تسکین یابد.

هوش مصنوعی: بر دوش من ردای تقوی است، ولی آن نرگس میگسار نتوانست آن را بر تن کند.

هوش مصنوعی: بر دل من هیچ نشانی جز یاد تو باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: بی‌توجهی تو باعث نابودی من شد، با نیش زنی که از غم و اندوه تو بود، جایی برای من نگذاشت.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به معشوق، جانم را فدای وصال او کرده بودم، اما جدایی و دوری، با سرسختی اجازه نداد.

هوش مصنوعی: من بر سر قدم‌های تو زانو زده بودم، اما افسوس که زمان به من اجازه نداد.

هوش مصنوعی: یادت باعث شد که دل و چشمان غمگینم شرمنده از انتظار باقی بمانند.