هوش مصنوعی: وقتی یک لیوان شراب نوشیدم، بهار زندگی‌ام سپری شد. دیگر از بهار نگو، زمان جوانی‌ام به پایان رسید.

هوش مصنوعی: مدت زمانی که در سایه یک گل‌سرخ سپری شده، به درازای زلف‌هایش است.

هوش مصنوعی: زندگی من به زودی به پایان می‌رسد، مانند شمعی که خاموش می‌شود. اکنون شعله‌ای روشن شده و می‌سوزد، اما آتش آن به زودی تمام می‌شود و خواهد رفت.

هوش مصنوعی: کسی به مقام بلند و والایی دست یافته که در مسیر زندگی، از خود به خوبی و تواضع برخوردار است و مانند سایه حرکت می‌کند، بدون اینکه به دنبال جلب توجه باشد.

هوش مصنوعی: عمر هر فردی صرف کاری می‌شود، اما عمر من صرف یاری و کمک به دیگران گذشت.

هوش مصنوعی: امروز به خاطر نگرانی از آینده آرامش ندارم، چون حالا که مست هستم، به فکر حالت سرخوشی‌ام نیستم.

هوش مصنوعی: در چشم عارف، دنیا چه ارزشی دارد؟ مثل این است که سواری وارد می‌شود و فقط گرد و غباری به جا می‌گذارد و می‌رود.

هوش مصنوعی: در میان عطر و بوی خوش گل‌ها، احساس غم نداشتم، اما با رسیدن فصل گل، آن احساس خوشایند به پایان رسید.