هوش مصنوعی: دل‌باختگان دلبری و زیبایی را می‌خواهند، در حالی که افرادی که دچار مشکلات و بدبختی هستند، به فکر خراب کردن خانه و زندگی دیگران هستند.

هوش مصنوعی: ما مانند سبزی‌های خوابیده در این باغ هستیم، اما سرمان به خاطر وجود سرو بلند و افتخارآفرین، در تقدس و شرافت است.

هوش مصنوعی: ما هیچ‌گاه درباره خود صحبت نکرده‌ایم، مانند نی‌ای که خاموش است و فقط به صداهایی که می‌شنود، گوش می‌دهد.

هوش مصنوعی: عشق ما همچون پرنده‌ای آزاد است که از دام و قفس رها شده و در هر سو پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به غم او افتخار کنم، چه کار می‌توانم بکنم وقتی که در لباس من، یک ذره نازکی از تمایلات وجود دارد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه و کنار این دنیا، همه چیز به صدای دل توجه دارد. پرده از این راز برندار، چون کسی هست که در این کار، غم‌زده و ظالم است.

هوش مصنوعی: از جادوی بدنی که موقتی و خاکی است، امید را دور نکن. زیرا در این توده خاکی، جلوه‌ای از زیبایی و روشنایی نهفته است.

هوش مصنوعی: از لبانم نغمه‌ای به شکل ناخودآگاه جاری می‌شود، و می‌توان در میان این پرده، صحبت‌ها و احساسات غم‌انگیزی را پیدا کرد.