هوش مصنوعی: در جلسه ما، درد و اندوهی وجود دارد و هر قطره‌ای که از دل نچکیده باشد، به‌عنوان نوشیدنی در جام جایز نیست.

هوش مصنوعی: وجود من در حضور او هیچ ارزشی ندارد. مانند شمعی که در سپیده‌دم روشنایی‌اش تمام می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر زاهد به حالتی افراطی و بدون درک عمیق به می‌نوشی بپردازد، چهره‌اش به آتش می‌افتد و نمی‌توان با او به راحتی از رازهای دل سخن گفت، زیرا او هنوز درک کاملی از این مسائل ندارد.

هوش مصنوعی: ساقی با لب‌های شیرین خود، به ما یاد می‌دهد که چقدر جان‌پرور است. این‌که بی‌پایان به یاد هم بمانیم یا اینکه همیشه در حال نوشیدن و لذت بردن باشیم، مهم است.

هوش مصنوعی: نام من در همه جا به خاطر عشق تو بد شده است و این رسوایی باعث شده که نامت برای من ننگین باشد.

هوش مصنوعی: یک نمایی از تو به قدری زیباست که سرها را از هر دو جهان به خود جلب کرده و همه در برابر قدم‌های تو خاکساری می‌کنند. این چه حسی است که تو با این رفتار خود به وجود می‌آوری؟

هوش مصنوعی: جان من جز عشق تو را نمی‌پذیرد، چون که من قربانی تیغ جفاهای تو هستم و کار من به پایان رسیده است.

هوش مصنوعی: یک تصویر خاص وجود دارد که دل من به آن وابسته است. ای کسانی که به شیوه‌ای ناپسند نگاه می‌کنید، آیا در این میدان چیزی جز آن وجود دارد؟

هوش مصنوعی: دل آشفته و بی‌قرار در دنیای عشق، اگرچه همه چیز به نظر سخت و دشوار می‌آید، در نهایت به خوبی و خوشی خواهد انجامید.

هوش مصنوعی: یک قدم به سوی وجود مادی خود برگردان و از جایی که هستی برخیز، چرا که تا رسیدن به هدف اصلی‌ات فقط دو قدم باقی مانده است.

هوش مصنوعی: هر تکه سنگی به نظر می‌رسد که به طور خاصی درخشان و جذاب است. ای کسانی که بصیرت ندارید، کعبه و معبد بت‌ها کدام یک هستند؟

هوش مصنوعی: زیبایی چهره من وابسته به یک جلوه از آن معشوق است و رنگ رخسارم تابش عشق و محبت او را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: دام محبت تو مانند دامی است که کسی را به خود می‌کشاند و مهر تو مانند شمعی است که به روشنایی دل نرم و مهربان تو وابسته است. همچنین، زیبایی تو به قدری دلنشین است که مانند ماه، به ستایش و خدمت آماده است.

هوش مصنوعی: عطر مشک در فضا پخش شده و بخار کباب دل‌شکسته‌ام با نسیم صبح بوی خوش عطر غالیه را به مشام می‌رساند.

هوش مصنوعی: افراد ویژه و نزدیک به تو از راحتی دنیوی بی‌نیازند، اما آرامش و راحتی عشق تنها به دل‌های عادی و عموم مردم می‌رسد.

هوش مصنوعی: در باغی تلخ و غم‌انگیز کسی نمی‌تواند درک کند، فقط آن پرنده‌ای که در دام گرفتار شده، صدای این نغمه را می‌فهمد.