هوش مصنوعی: تا زمانی که این سرو زیبا در چمن ایستاده و رقصان است، غم و اندوه پاییز چیزی نیست که به دل انسان راه پیدا کند.

هوش مصنوعی: چشم او از خوشبختی و زیبایی تو بی‌نصیب نیست، زیرا واضح است که او مانند آینه از بینش و فهم عمیق برخوردار است.

هوش مصنوعی: بدون تیر و کمان تو، آرامش دل ممکن نیست؛ تنها تیر محبوبی که به دل عاشق می‌نشیند، همان جان اوست.

هوش مصنوعی: افرادی که به عشق حسادت می‌ورزند، به خاطر این حسادت، از درد و زجر، صداشان به ناچار به ناله تغییر می‌کند. در این میان، صدای جرس که نشانه‌ای از عشق و سفر است، خود را نشان می‌دهد و زبان را به صدا درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به زیبایی‌های بهار دل بست، وقتی که می‌بینی این باغ در حال خمیدگی و افول است.

هوش مصنوعی: ای نوازنده، بسرای تا عطای موسیقی بر لب‌ها جاری شود. نواهای نی و چنگ، گشاینده‌ی دل و جان هستند.

هوش مصنوعی: به خاطر افسردگی و ناراحتی که در دل دارم، ای زاهد، چه باکی داری از من؟ اینجا، جایی است که مغان و اهل خراباتی وجود دارند.

هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم داستان دنیا را بشنویم چون اثر سخنان سطحی و بی‌محتوا خواب و غفلت را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: چرا خود را به این عبادت و کارهای بزرگ بالا ببرى؟ در دین ما بهتر است که انسان توبه کند و گناهانش را فراموش کند.

هوش مصنوعی: می‌گوید که یک لیوان شراب و یادداشتی بیاور و به این موضوع توجه نکن که ماه رمضان است. فقط از این لحظه لذت ببر و از افکار و نگرانی‌ها دور شو.

هوش مصنوعی: از چشم کسی که در هنگام صبح زود به خواب است، چه چیزی را دیده‌ای؟ فایده‌ای که تو فکر می‌کنی، واقعاً ضرر است.

هوش مصنوعی: ای ساقی سرمست، دوباره بگذار جامی پر از شوق و عشق به من بدهی، که می باستانی همان حال و هوای گناه را در بر دارد.

هوش مصنوعی: شاید با کمک و رحمت تو بتوانیم کلید خوشبختی را به دست آوریم، زیرا این رحمت توست که می‌تواند ما را به آن برساند.

هوش مصنوعی: هرچند که زمان زیادی از عمر آن می‌گذرد، اما هنوز هم جوان و تازه است؛ این نشان می‌دهد که حتی اگر باده قدیمی شود، طراوت و شادابی خود را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: امروز با قلم خود به وضوح نوشتم که این جنگل، میدان بزرگ انسان‌های قوی و قدرتمند است.

هوش مصنوعی: شب گذشته صدای دلنشین سحری، مانند آواز پرنده‌ای، در گوشم پیچید و این نغمه برایم آرامش بخشید.

هوش مصنوعی: از زیبایی چهره‌ات همچون گل و باغ گل استفاده کن تا وقتی باران بهاری می‌بارد، دستت مانند ابر برکات را بر زمین بپاشد.

هوش مصنوعی: لب‌های تو به احترام ستایش شاه، به تملق و شکرگزاری مشغول‌اند، زیرا این نعمت‌هایی که از غیب به تو می‌رسد، نیازمند زبان و بیان توست.

هوش مصنوعی: سلطان عالم و پیشوای دین، مهدی، که مردم با اشتیاق و امید به او نگاه می‌کنند و منتظر فرارسیدن او هستند.

هوش مصنوعی: ای آنکه در دل و جانم نشسته‌ای، در مسیر عشق تو، این عبارت خوشبختی همواره بر زبانم جاری است.