هوش مصنوعی: ای زیبا، دل من که عشق تو را گرفته و دچار حیرت شده است، به تو دل باخته است.

هوش مصنوعی: به اشک‌هایم اجازه بده به اوج برسند، زیرا روزی بد در انتظارم است که از تو دور شدم.

هوش مصنوعی: اگر من مالک ملک و قدرت می‌بودم، خشنود و راضی نمی‌شدم پس از آن که به قدرت رسیدم، بردهٔ پادشاهی شوم.

هوش مصنوعی: پرنده‌ها از دور از درد من حرف می‌زنند و به من می‌گویند که چه چیزی باعث گریه‌ات شده است.

هوش مصنوعی: درد دوری را به تو گفتم، ای سکونت؛ او پاسخ داد که امید دارم وصالم تو را شفا دهد.

هوش مصنوعی: دنیا برای من آرامش است و چهره‌ات برای من داستانی است که در لحظه‌ای از زیبایی‌اش روایت می‌شود.

هوش مصنوعی: او از من پرسید چه می‌خواهی، من به او گفتم: ای مسیحی، شراب به من بده.

هوش مصنوعی: من در نهایت دچار فسق و گناه شدم و او به من گفت: «به جان پدرت، بعد از این هیچ چیز مرده‌ای را نخواهی دید.»

هوش مصنوعی: دل غمگین از دیدن یک آهو به آرامش رسید و از پریشانی‌ها رها شد.