هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یارب رود از تنم اگر جان چه شود</p></div>
<div class="m2"><p>وز رفتن جان رهم ز هجران چه شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مشکل شده زیستن مرا بی یاران</p></div>
<div class="m2"><p>از مرگ شود مشکلم آسان چه شود</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۲

یارب رود از تنم اگر جان چه شود
وز رفتن جان رهم ز هجران چه شود
مشکل شده زیستن مرا بی یاران
از مرگ شود مشکلم آسان چه شود

هوش مصنوعی: شاعر به یاری خداوند دعا می‌کند که اگر جانش از تنش برود، چه تاثیری خواهد داشت. او به مشکل بودن زندگی بدون یاران اشاره می‌کند و از این می‌پرسد که آیا مرگ می‌تواند مشکلش را آسان کند یا نه.

رباعی شمارهٔ ۱۰

رباعی شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: ای کاش دوست از وجودم برود، اگر جانم چه اهمیتی دارد؟ و اگر جانم برود، با جدایی از او چه می‌شود؟

یارب رود از تنم اگر جان چه شود

وز رفتن جان رهم ز هجران چه شود

هوش مصنوعی: زندگی بدون دوستان برایم دشوار شده است، اما اگر آنان را از دست بدهم، مرگ برایم آسان‌تر خواهد بود.

مشکل شده زیستن مرا بی یاران

از مرگ شود مشکلم آسان چه شود

رباعی شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده