هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » ماده تاریخ‌ها » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گرامی‌ترین یاری از دوستان</p></div>
<div class="m2"><p>که روشن روان است و صاحب نظر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به تزویج محبوبه‌ای میل کرد</p></div>
<div class="m2"><p>که سترش عفاف است و زیبش هنر</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چو با یکدیگر خوش درآمیختند</p></div>
<div class="m2"><p>دو دلبند مانند شیر و شکر</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>به هاتف خرد بهر تاریخ گفت</p></div>
<div class="m2"><p>بگو خیر بینند از یکدیکر</p></div></div>

شمارهٔ ۴

گرامی ترین یاری از دوستان
که روشن روان است و صاحب نظر
به تزویج محبوبه ای میل کرد
که سترش عفاف است و زیبش هنر
چو با یکدیگر خوش درآمیختند
دو دلبند مانند شیر و شکر
به هاتف خرد بهر تاریخ گفت
بگو خیر بینند از یکدیکر

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

گرامی‌ترین یاری از دوستان

که روشن روان است و صاحب نظر

به تزویج محبوبه‌ای میل کرد

که سترش عفاف است و زیبش هنر

چو با یکدیگر خوش درآمیختند

دو دلبند مانند شیر و شکر

به هاتف خرد بهر تاریخ گفت

بگو خیر بینند از یکدیکر

شمارهٔ ۳

اطلاعات