هوش مصنوعی: با نهایت ناراحتی باید بگویم که به خاطر بی‌مهری روزگار، درخشش و جوانی یوسف میرزا رو به زوال رفته است.

هوش مصنوعی: ماه به اوج عظمت خود در آسمان رسید و ناگهان از بلندی و شکوهش در جایگاه بالایی ظاهر شد.

هوش مصنوعی: یک گوهر باارزش که درخشندگی و اصالتش نماد سیادت و چشمان روشن است، اکنون در دل خاک پنهان شده است.

هوش مصنوعی: یوسف با چهره‌اش مانند ماه روشن، طعمهٔ گرگ اجل می‌شود و غم او به قدری سنگین است که پشت یعقوب را نیز به درد می‌آورد. آسمان بر او خم شده مثل هلال، نشان‌دهندهٔ دلتنگی و یأس اوست.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که بیانگر روح بی‌نهایت است، از این آشیانه محدود خود رها می‌شود و با گشایش بال‌هایش، به سوی باغ بهشت پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: از زیبایی و قد و قامت تو، غیرت گل به سروسختی حسودی می‌کند. افسوس که آن گل جوان هنوز نازک و آسیب‌پذیر است.

هوش مصنوعی: گلی که هنوز چیده نشده در بهشت، به خاطر غم از دست رفتن خود، خاک اندوه و غم را بر سر جهان پاشید.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به شوق و اشتیاقی اشاره دارد که او را به دنیای زیبای بهشت می‌کشاند. او از مرحله‌ای خاص خارج می‌شود و به سمت مقصدی عالی و بزرگ حرکت می‌کند. این حرکت نشانه‌ای از اراده و تصمیم برای ترک دنیای مادی و حرکت به سوی فضایی مقدس و پر از نعمت‌های الهی است.

هوش مصنوعی: عقل با صدای یک فرشته در مورد تاریخ درگذشتش صحبت کرد و گفت: یوسف مصر با شکوه از این دنیا رفت.