هوش مصنوعی: خوب استبدار زیبا که به صورتش می‌خندید و از ویژگی‌های حوریان بهره‌مند بود، ارزش هدیه‌ای که به او داده شده را به خوبی می‌دانست.

هوش مصنوعی: حیف است که گل تازه‌ای که روی شاخه‌اش شکوفا شده، توسط جمع‌آوری‌کننده روزگار بچینند و از بین برود.

هوش مصنوعی: این بیت به زندگی انسان اشاره دارد؛ انسان با پوشش و ظاهری زیبا و نرم به دنیا می‌آید، اما در نهایت همگی به خاک برمی‌گردند و به سادگی و بی‌ارزشی خشت تبدیل می‌شوند. این موضوع نشان‌دهنده فلسفه گذرا بودن زندگی و ناپایداری انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: عمر انسان مانند رشته‌ای است که اگر دقت نکنیم و به چرخش زمان بی‌توجه باشیم، به سرعت از بین می‌رود و به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: در دنیا، زمینش محلی برای کاشتن خوشی‌ها و کارهای نیکو و ماندگار است.

هوش مصنوعی: همه چیزهای خوب را انتخاب کرد و کارهای نیک انجام داد. آری، از کسی که خوب است، کارهای بد برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: با توجه به شرایط خراب این دنیا، وقتی به باغ بهشت رفت، نوشت:

هوش مصنوعی: صدای دلbroken از عالم، به تاریخش در آینده تقدیم شد و به سمت بهشت حرکت کرد.