هوش مصنوعی: از دل ما که درد و رنجی را تحمل کرده، چیزی زیبا و دلنشین پدیدار خواهد شد.

هوش مصنوعی: ما هرگز از مسیر وفاداری خارج نخواهیم شد، زیرا محل زندگی‌مان پر از احساس وابستگی و تعلق است.

هوش مصنوعی: پرندگان حرم از حسادت جان سپردند، زیرا وقتی که ما بال می‌زنیم، مانند شده‌ایم که زخمی شده‌ایم.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که کسی که ما را به کشتن می‌رساند، به ما نمی‌گوید که به چه دلیل و بر اساس چه جرمی این کار را انجام می‌دهد. اشاره به این دارد که گناهکار بودن یا نبودن شخصی که مورد آسیب قرار می‌گیرد، در نظر قاتل یا متجاوز مهم نیست و فقط عمل اوست که اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: نسیم دیگری از صبحگاه نیامده است جز اینکه شمع جمع ما را خاموش کند.

هوش مصنوعی: برق بی‌رحم، تو چه نیازی به پرسیدن درباره کشته‌شدگان و ثمره ما داری؟

هوش مصنوعی: هزار پرنده زیرک در دام تو می‌خندند و ما غافل از این ماجرا صید می‌شویم.

هوش مصنوعی: در آخرین لحظه، یک ندا به ما رسید که مشکل ما را در زمینه عشق روشن کرد و به ما فهماند.