هوش مصنوعی: محل عشق و دوستی از حسادت‌ها و رقیبان خالی بود، ای کاش این باغ زیبا بدون خار و خاشاک بود. ای کاش.

هوش مصنوعی: دوست من معصوم و بی‌گناه است و کسی جز من به او نظر نمی‌کند. ای کاش دل من نیز مانند چهره‌اش پاک بود.

هوش مصنوعی: یارم قصد کشتن من را دارد و من تنها به مظلومیت خود فکر می‌کنم. او در عشق و کشتن عاشقانه بی‌پروا بود، ای کاش که این گونه نبود.

هوش مصنوعی: تا وقتی که نسیم به کمکم برسد و به دامان او برسم، جسم من در مسیرش فقط خاکی بود. کاش که این امکان فراهم شود.

هوش مصنوعی: دل من از درد عشق تو به حالتی رسیده که نشان این درد به سینه‌ام دیده می‌شود، مانند طوقی که دور گردن می‌افتد. ای کاش که تو این درد را می‌دانستی و برای آن چاره‌ای می‌یافتی.

هوش مصنوعی: دل من چون غنچه‌ای است که از عشق، به هزار تکه تبدیل شده است. سینه‌ام از این غم به حالت گل با هزار چاک درآمده است. ای کاش!