هوش مصنوعی: وقتی رفتی، دلم به شدت شکسته شد. بدنی دارم که ضعیف و ناتوان است و روحی که خسته و بی‌قرار است.

هوش مصنوعی: اگر شبی دلت بشکند و از دل داغدارت آهی آتشین برآید، دل‌های زیادی را می‌شکنی، ای پسر.

هوش مصنوعی: من در گوشه‌ای در حال گریه و غم به انتظار تو نشسته‌ام، در حالی که تو در کنار کسی که من را مدعی می‌دانی، با خنده و شادی نشسته‌ای.

هوش مصنوعی: از آن دو کمند خوشبو، تا زمانی که از کوی تو نروم، رشته‌ای به پای دلم بسته و محکم بسته‌ام.

هوش مصنوعی: غنچه‌ای نرم و زیبا می‌خندد، اما پسته‌ای که هنوز پوستش را باز نکرده، مانند غنچه‌ای است که هنوز نخورده و نمیتواند بخندد.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند هاتفش با ستاره‌ای نامساعد و طالع بد مواجه شود، به طور حتم رنج و درد زیادی را تحمل خواهد کرد.