هوش مصنوعی: بعد از مدتی، یک لحظه یار زندگی‌ام به خاطر دوری‌اش، دوباره دلی را با یاد او داغ و غمگین می‌کند.

هوش مصنوعی: پس از سال‌ها که زندگی به دلخواهم می‌گذشت، اکنون نمی‌دانم که چه می‌سازد و همان لحظه‌ای که به آن فکر می‌کنم، پشیمان می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که پرنده‌ای از لانه‌اش دور و تنها می‌شود، بودن در گوشه قفس برایش بهتر از پرواز در باغی پر از گل و زیبایی خواهد بود.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌تابی‌ام، از هر کسی راه حلی برای دردی که دارم می‌طلبم، دردی که حتی افلاطون هم نمی‌تواند به درمان آن بپردازد.

هوش مصنوعی: دل او سنگین و بی‌احساس است و عهدش بی‌استحکام و ضعیف. اگر من هم همانند دل او بودم، نمی‌توانستم به او اعتراضی کنم.

هوش مصنوعی: به من گفتی که غم و اندوه من را از دیگران پنهان نگه‌دار. تو نیز به نوعی به من بی‌مهری می‌کنی تا بتوانم این درد را مخفی کنم.

هوش مصنوعی: هاتف نزار به خاطر دوری از تو دچار درد و بی‌تابی شده است، اما تو نمی‌دانی که جدایی‌ات چه بلایی بر سر روح او آورده است.