هوش مصنوعی: یار آمد، اما ما نتوانستیم چهره‌اش را ببینیم. ای‌کاش زمان ما در روز و شب فقط به انتظار او نمی‌گذشت. افسوس!

هوش مصنوعی: عمر گرانبها در دوری و جدایی سپری شد و در نهایت، رسیدن به معشوق نصیب دیگران شد و افسوس که این اتفاق برای من نیفتاد.

هوش مصنوعی: سال‌ها گریه کردم و در نهایت از بی‌وفایی روزگار، نتوانستم چهره‌ زیبایت را ببینم. آه، چقدر حسرت دارند چشمانم!

هوش مصنوعی: زمانی که فصل خزان سپری شود، بهار دوباره می‌آید. اما عمر انسان همچون خزان است و دیگر بهاری در پی آن نخواهد آمد، که این موضوع بسیار تاسف‌بار است.

هوش مصنوعی: هاتف مسکین به زمین افتاد و گفت آن خوش‌گذران از این ستمکاری ناکام مانده، صد هزار افسوس.