هوش مصنوعی: اگر روزی فرصتی دست بدهد که با محبوبت باشی، آن را غنیمت بشمار، زیرا بدون ما و تو، شب و روز به راحتی می‌گذرد و هیچ لذتی ندارد.

هوش مصنوعی: ای جان، چرا این‌قدر عجله داری؟ اگر می‌خواهی لحظه‌ای از بدنم خارج شوی، لطفاً بیرون نرو، شاید که یار بیاید.

هوش مصنوعی: ای سرو زیبای من، وقتی بی‌دلیل از کنارم رفتی، شب و روز اشک حسرت از چشمانم سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: دور از سرزمین محبوبم مانده‌ام و سال‌هاست که نه نامه‌ای از او به دستم رسیده و نه هیچ خبر و پیامی از آن دیار به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: من به خاطر این صدا با امید دل را شاد کردم و تصور کردم که شاید پس از مرگم کسانی گاهی بر سر مزارم بیایند.