غزل شمارهٔ ۱۱
به قصد کوی تو بیرحم عاشقان ز وطنها
روان شوند فکنده به دوش خویش کفنها
فغان که در همهٔ عمر یک سخن نشنیدی
ز ما و میشنوی زین سبب ز خلق سخنها
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به قصد کوی تو بیرحم عاشقان ز وطنها
روان شوند فکنده به دوش خویش کفنها
هوش مصنوعی: عاشقانی که به خاطر عشق تو از سرزمینهای خود دور میشوند، با بیرحمی برای رسیدن به تو به سفر میروند و کفنهای خود را بر دوش دارند.
فغان که در همهٔ عمر یک سخن نشنیدی
ز ما و میشنوی زین سبب ز خلق سخنها
هوش مصنوعی: آه که در تمام عمر فقط یک حرف از ما نشنیدی و حالا به همین خاطر از دیگران حرفهای زیادی میشنوی.