هوش مصنوعی: ای باد صبا، تو پیام‌آور دل‌باختگان به گلزار خوشبو و معطر برو، و در دامن خود عطر گل و مشک جمع کن.

هوش مصنوعی: ابتدا از غبار厚 و تیره پیکر نقره‌ای و روحانی، آن را در باغ به وسیله آب چشمهٔ زلال پاک و صاف کن.

هوش مصنوعی: به آرامی و با حساسیت لباس حریر را بر تن نازک خود بپوش، همان‌طور که گل‌های لالهٔ قرمز، زیبایی خود را به نمایش می‌گذارند و مانند شاه‌دخت‌ها در پوشش‌های مختلف خود را نمایان می‌کنند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به زیبایی و رنگارنگی گل‌ها و غنچه‌ها شده است. لاله‌های رنگی و گل‌های زیبا، به مانند زینتی برای بدن جلوه‌گری می‌کنند و حلی رنگین به گردن گل‌ها آویخته شده که نشانه‌ای از تازگی و شادابی آنهاست. این تصویرسازی نشاندهنده طراوت و دلربایی طبیعت است.

هوش مصنوعی: گل تازه‌ای بر بدن بریز که از شیشهٔ نرگس خوشبوتر است و آن را بر پیراهن بپاش.

هوش مصنوعی: وقتی که دختر زیبا و خوش‌اندامی با دامن کشیده از کنار ما عبور می‌کند، به سمت جویبار و باغ و مکان‌های پرگل برو.

هوش مصنوعی: به آرامی، غنچه‌ای که پر از آب است را از درون گره‌اش آزاد کن، و پرده را از چهره‌ی گل سرسبز کنار بزن.

هوش مصنوعی: در هر باغی گل‌هایی وجود دارند که بوی وفا و صداقت از آن‌ها به مشام می‌رسد. نشانه این گل‌ها این است که بلبل با صدای غمگین خود در اطراف آن‌ها می‌خواند و ناله می‌کند.

هوش مصنوعی: از درختان میوه بچین، جیب و لباس خود را پر کن و بر روی چمن تازه رشد کرده بنشین، زیر چتری از گل نسترن.

هوش مصنوعی: با هنری زیبا و جذاب، گل‌ها را به دسته‌های دل‌چسب ببندید، مانند نقاشان ماهر و طراحان زبده.

هوش مصنوعی: اگر در میان گل‌ها دست خود را بگذاری و کاهلی را ببینی، آن را کنار بزن. اگر هم در میان برگ‌های گل، خار یا آزاردهنده‌ای وجود دارد، آن را نیز برکن.

هوش مصنوعی: گل‌ها را در دستانت بگیر و به آرامی حرکت کن، آن دسته‌های گل را به عنوان هدیه‌ای از طرف من ببرید.

هوش مصنوعی: به جمع با شکوهی بپیوند که در آن نور هدایت همچون تاجی بر سر شخصیتی بزرگ و قدرتمند قرار دارد.

هوش مصنوعی: فرد پرفروغ و باارزشی که بر روی کلاهش جواهری از صدف و ابر می‌نشیند، به مانند یک گوهر باردار است. این نشان‌دهنده‌ی زیبایی و ارزشمندی اوست.

هوش مصنوعی: جهان بخشی از آن است که وقتی به حرکت درمی‌آید، مردم با کشتی‌های خود از دریای نیکی‌های او عبور می‌کنند، در حالی که حقیقت‌های ارزشمند در آن نهفته است، نه در سنگ‌های عادی.

هوش مصنوعی: شخص خوش‌شانسی که وقتی باران می‌بارد، نعمت‌ها به او می‌رسد و هر کشاورز بی‌نوا می‌تواند از این بارش، حاصل خوبی داشته باشد و دانه‌های بسیار برداشت کند.

هوش مصنوعی: دو دست او در طول روز و شب بر من نعمت می ریزد و ثروت می پراکند. یکی از آن‌ها مانند نسیم بهاری است و دیگری مانند باران زمستانی می‌بارد.

هوش مصنوعی: وقتی که بر روی تخت نشسته و با جواهرات و نوشت‌افزار خود به کار می‌پردازد، در میدان جنگ با نیزه، کلاه‌خود و زره به معرکه می‌رود.

هوش مصنوعی: از حسادت دستانش، قدیم‌سال عالم ناله می‌زند و از ترس نیزه‌اش، سپیدار آسمان نیز فریاد برمی‌آورد.

هوش مصنوعی: قهر او مانند چاهی عمیق است که افراد زیادی در آن گرفتار می‌شوند و از سوی دیگر، لطف او مانند دستانی است که به کمک می‌آیند و هر روز می‌توانند به تعداد زیادی از این افراد نجات دهند.

هوش مصنوعی: در آن میدان، جایی که از گرد سواران زیبایی‌های دنیا نمایان می‌شود، برای کسانی که کینه‌توزند، به شکل تیره و تار به نظر می‌آید، مانند فضایی دودی و تیره.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات انسان از روی درماندگی و ناتوانی به دیگران کمک می‌کند یا از آن‌ها درخواست کمک می‌کند، و گاهی نیز از روی بیچارگی و ضعف به حمایت از دشمن خود برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: در حالتی که آدمی در غم و اندوه است، مرگ به آرامی و به طرز نامرئی از هر سو به او نزدیک می‌شود، در حالی که او از خطرات غافل است. مرگ با لبخند خود، به طریقی که قابل مشاهده نیست، به زندگی افراد پایان می‌دهد و آنها را از ناامیدی می‌رهاند.

هوش مصنوعی: هنگامی که با عظمت و مقام و خوش‌شانسی بر افراشته می‌شود، مانند خورشیدی که جهان را روشن می‌کند، بر اسب آبی رنگی قدم می‌گذارد.

هوش مصنوعی: با یک دست شمشیری که نرم و روان است مانند آب و با دست دیگر نیزه‌ای که تند و سوزان است مانند آتش داری. بر سر خود کلاهی از طلا بگذار و بر تن خود زرهی از آهن بپوش.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، حیوانات قوی و ترسناک چون پلنگ، اژدها، فیل و شیر به همراه سلاح‌هایی مانند نیزه، گرز، تیر و شمشیر حضور دارند.

هوش مصنوعی: دشمن را به راحتی و بدون زحمت شکست می‌دهد، مانند خیاطی که به راحتی نخ را در سوزن می‌کند.

هوش مصنوعی: ای کاش که از دورترین نقاط، مقام و جایگاه تو را درک می‌کردم، اما عقل من قادر به شمارش و بیان همهٔ کمالات تو نیست و زبانم از توصیف آنچه که داری ناتوان است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بر سر فرمانروایی و مدیریت دنیا باشد، به هیچ‌وجه به خود نمی‌بالد یا به خود نمی‌نازد، مانند چوپانی که در وادی امن و آرامش قرار دارد.

هوش مصنوعی: آدم باهوش کسی است که حتی در مدرسه، به خاطر ذکاوتش دیگران او را نفرین می‌کنند و چرخ زمان را نیز احمق می‌نامند.

هوش مصنوعی: نسیم مبارک و دل‌انگیز محبت تو، عطر بهشت را پخش می‌کند و در عین حال، شعله‌های سوزان قهر تو، زنگار دلم را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر شمعِ موفقیت تو به نور خودت روشن شود، بدان که چراغِ محبت و عشق به خودی خود نیازی به روغن ندارد و خودش می‌تابد.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر در زمان بخشش و دوران نعمت‌ها، زندگی‌ام از گوهر دریایی خالی بماند و از نعمات و ثروت‌های واقعی بی‌نصیب باشد.

هوش مصنوعی: دست سخاوت تو به مردم هر نوع گوهری را بخشیده، همان‌طور که دریا گنجینه‌ای از جواهرات دارد.

هوش مصنوعی: آسمان مانند آرایشگری است که چهره‌ی زیبایی تو را تزیین می‌کند، گاهی با رنگ گل، و گاهی با سرمه که در هاون کوبیده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای فرمانروای جهان، وقتی که غم و اندوه بر سر من نشسته است و زمانه سختی را می‌گذراند، دیگر قدرتی برایم نمانده است.

هوش مصنوعی: زمانه بر من تاریکی می‌افکند و چرخ فلک به من مهربانی نمی‌کند، چون نه روز می‌تابد و نه شب، و ما نیز از روزنه‌ها به دنیای روشن نمی‌توانیم دست پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: بازار من آنقدر ضعیف و بی‌حال است که هر روز از ارزش من کاسته می‌شود. اگر مرا به قیمت ناچیزی بفروشند، حتی یک خریدار هم برایم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر لحظه از نادانی‌ها و افراد پست در زندگی‌ام آسیب‌هایی می‌رسد که نمی‌توانم حال و هوای آن را توصیف کنم.

هوش مصنوعی: من از جایی که دارم می‌آیم، پیرمردی را می‌بینم که از آتشکده‌ای به سمت جمعی از کودکان در خیابان افتاده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که: کتاب‌های قدیمی و مقدس ارزش و احترامی برای افرادی که از حقایق الهی دور شده‌اند و به وسوسه‌های شیطانی می‌پردازند، ندارند. در واقع، اشاره به این است که افرادی که در مسیری نادرست گام برمی‌دارند، حتی به متون و دستاوردهای معنوی نیز بی‌اعتنایی می‌کنند.

هوش مصنوعی: من از تغییرات دنیا و چرخش ستاره‌ها، شکایت‌هایی دارم که توضیح آن‌ها در کلام فرشته‌ها نیست و هیچ‌گاه هم مورد قبول نیست.

هوش مصنوعی: شکایت از بی‌محبتی دنیا فقط باعث ناراحتی می‌شود. بهتر است در هر داستانی به نکات اصلی و خوب آن توجه کنیم و از طولانی کردن صحبت‌ها پرهیز کنیم.

هوش مصنوعی: ای کاش تا زمانی که خورشید، ماه و ستاره‌ها در آسمان در کنار هم هستند، شراب در جام مردان و زنان به آرامی ریخته شود.

هوش مصنوعی: در مهمانی‌هایی که مانند ماه، زیبایی و دلربایی دارند، همیشه ساقیان در حال خدمت‌گزاری هستند. در قصر مهربانی، شاهدان با وقار و آرامش به دور هم جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: همه زیبا و خوشبخت هستند و به دنبال شادی و لذت می‌گردند. آن‌ها سخنانی شیرین می‌گویند و لب‌هایشان شبیه شکر است. همه چهره‌های زیبا و موهایشان مانند سنبل و بوی آن‌ها مثل سوسن و نسرین است.