هوش مصنوعی: لاغری به بدن کسانی که به شرک باور دارند، آسیب می‌زند و آنها را ضعیف می‌کند، زیرا مانند پرنده‌ای هستند که به دلیل مشکلاتشان قادر به پرواز نیستند.

هوش مصنوعی: رهبر به خاطر آن کارها به وجود آمد و تقدیر، بر اساس آن وضعیت، به شکل دیگری در حال تغییر است.

هوش مصنوعی: هر کس که به‌دستش سلاحی باشد، می‌تواند به سایرین آسیب برساند. هر کسی که خود را دارای قدرت و شخصیت بداند، می‌تواند بر دیگران تسلط یابد.

هوش مصنوعی: هرگاه دشمن به این فرد نگاه کند، چهره‌اش زرد می‌شود. به همین خاطر او همچون کیمیا خاص است، به شرطی که بتواند از این نگاه‌ها طلا بسازد.

هوش مصنوعی: از دل کسی که غم و درد دارد، احساسات و ناراحتی‌های عمیق بیرون می‌آید، ولی هیچ‌کس در این دنیا نمی‌داند که او چقدر از زندگی‌اش را خالی و بی‌ثمر کرده است.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند فکر کند که کاهنانی که به دیوار نگاه می‌کنند، از آن جدا نشوند؟ اگر کسی در دیوار را ببیند، حتی از آنجا بیرون نمی‌آید.

هوش مصنوعی: چشمانش را باز کرده و سرش را به پایین آورده است، گوش خود را تیز کرده تا ببیند دشمن شاه عالم تا کجا می‌تواند سرش را از تن جدا کند.

هوش مصنوعی: منبع فخر و pride ما، تاج و زیورهایی است که بر سر داریم، و نشان از خوش‌شانسی و سعادت دولت شاه بهرام دارد.

هوش مصنوعی: عاشق بلندقدی که کسی او را نمی‌شناسد، زمانی که هلالی در آسمان ظاهر نشود، به مکانی باز نمی‌گردد و کمال را نمی‌پذیرد.

هوش مصنوعی: هرچند که روزش با بندگانش در حال انتظار به سر می‌برد، اما اگر چه وجودش برای دوستانش کم است، به دنبال وصل و نزدیکی با آنها می‌گردد.

هوش مصنوعی: استخوان پیروزی را مانند فرخنده‌ترین نشانه‌ها بدان، زیرا استقامتش، هرگونه آشفتگی و اضطراب را به خیال نابودی می‌افکند.

هوش مصنوعی: شاید به خاطر او، ماه نو تیره شده باشد، که تا به امروز نمی‌تواند ماه کامل یا رنگین کمان را به ما نشان دهد.

هوش مصنوعی: اگر عقلش لباس رنگین و زیبا داشته باشد، نمی‌تواند از حقیقت دور باشد؛ و اگر خلق و خوی او به زیبایی شبیه به کمر سیمین باشد، باید به گوهر سخنان او توجه کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا تصویر زیبایی از نشو و نما و مقاومت گل در برابر دشمنی ترسیم شده است. گل به مانند نمادی از زیبایی و نرمش، در مواجهه با سختی‌ها و تندخویی‌ها قرار می‌گیرد. باوجود دشمنی و سختی‌هایی که در دل وجود دارد، حیات و رشد آن ادامه می‌یابد و اگرچه خاری در دل دارد، باز هم قابلیت شکوفایی و رشد را از دست نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر بار دیگر نیم‌نگاهی به ماه کامل نداری، به دست کسی که اقتدار و شکوه ملت را در دست دارد، نگاه کن.

هوش مصنوعی: ما درخشش و افتخار تاج هستیم و گاه به عنوان زینت بر چتر و کلاه به شمار می‌آییم، که نشانه‌ی خوشبختی و مقام سلطنت شاه بهرام شاه است.

هوش مصنوعی: سلطانی که به لطف خود، به حق و حقیقت می‌بالد، چنان است که چرخ زمان را در زیر پای خود قرار می‌دهد، مانند اینکه در نظر خود به مقام و منزلت خویش احترام قائل است.

هوش مصنوعی: تیر به سمت دشمنش، به عنوان هدیه‌ای به او پرتاب می‌شود و تیغی که در دستانش است، مانند گوهری با ارزش، به سمت او می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که بوی انصاف و عدالت او به مشام برسد، دل از جانش می‌گذرد و وقتی که کفر و نفاق را می‌بیند، سر خود را از شرم پایین می‌آورد.

هوش مصنوعی: مثل موری که در زمین حرکت می‌کند و مانند کلنگی که در هوا به کار می‌رود، اگر دشمن صفی به خود بگیرد، به راحتی می‌تواند به بازیچه او تبدیل شود.

هوش مصنوعی: آشوبی در کار نیست که تیر به سمت نبیند. کافران از گل سوسن دوری نمی‌کنند، حتی اگر خنجر به دست داشته باشند.

هوش مصنوعی: کار او کار خود اوست، اما او باید به گونه‌ای مطمئن باشد که گویی ستاره‌ای در حال درخشش است و همه چیز را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: او به طور واضح نشان می‌دهد که کار او مانند کار سلیمان با هدهد است، که در آنجا زیبایی و جلال سلیمان مشهود است و حسادت‌ورزان نمی‌توانند او را تحت تأثیر قرار دهند.

هوش مصنوعی: منبع افتخار و زینت فر و وقار، نماد موفقیت و خوش‌شانسی دولت شاه بهرام شاه.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فرد در هر مکانی که باشد، تحت تأثیر و سرپرستی تو است. او مانند خاکی که در برابر آستان معبد تو سجده می‌کند، خود را به تو تقدیم می‌کند و به تصویر و نقشی که در ایوان وجود دارد تشبیه شده است.

هوش مصنوعی: هر چند که هفت سیاره در هفت اقلیم دیده نمی‌شوند، اما من مانند چهار رکن خودم در چهار حد، از تو برخوردارم.

هوش مصنوعی: اگر دامن خورشید هم شب را بر ندارد، تو هم به مانند من در سایه‌ی خورشید، نگذار که دامن‌ات آفتاب را بگیرد.

هوش مصنوعی: هر لحظه باید برایت جانی وجود داشته باشد، پیوند جان‌ها لازم است، هرچند که باید جان خود را برای تو فدا کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر این که در وصف تو، مانند درختی سر به زیر دارم و همیشه آماده‌ام تا برای تو شکرگزاری کنم، همانگونه که باران در زمین می‌بارد.

هوش مصنوعی: ای خضر، تو که به واسطه‌ی ستایش من، عمری طولانی یافته‌ای، به خاطر حجت و دلیل آب حیات، تو همچنان در خوشبختی و نعمت هستی.

هوش مصنوعی: به من آن احترام و محبت را می‌دهی که بر حسان (فرزند احسان) از جانب جد خود می‌بخشیدی. بنابراین اگرچه نام تو حسن است، ولی من هم از ذات تو حسان هستم.

هوش مصنوعی: منبع فخر و افتخار ما و زینت تاج و کلاه، نماد خوش‌شانسی و خوش‌اقبالی دولت شاه بهرام شاه است.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف شخصی اشاره دارد که با جسمی قوی و پر از قدرت و پیروزی به دنیا آمده است. او چنان باابهت و زیباست که حتی اسب رستم و تخت سلیمان نیز به او حسادت می‌کنند. در واقع، این فرد نمایانگر عظمت و شکوه است که به نوعی نشانه‌هایی از دستاوردهای بزرگ و پیروزی‌های تاریخی دارد.

هوش مصنوعی: زخم نعل اسب او نشانگر اثرات عمیق و زیبایی در خاک ایجاد کرده است، به طوری که گرد و غبار ناشی از سم او به مانند مروارید در چشم کیوان (زهره) جلوه‌گر شده است.

هوش مصنوعی: شکل و قیافه او مثل گوی است و پاهایش مانند چوگان می‌ماند. دستانش از گوش‌هایش آویزان است و به نظر می‌رسد که گوش‌هایش مانند تیر به بیرون آمده‌اند.

هوش مصنوعی: از خوبی و زیبایی او نمی‌توان چشم برداشت، حتی برای لحظه‌ای. دوری از چشم بد هم به خاطر همین زیبایی است که بر ما نمایان شده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که آنچه در دنیای پیرامون ما مشاهده می‌شود، مانند یک کشتی است که در دریا، که به نظر می‌رسد آتشین و خطرناک است، به حرکت در می‌آید. این وضعیت و تصاویر اغواکننده‌ای که می‌بینیم، در واقع نشانه‌ای از حقیقتی عمیق‌تر است: آتش و طوفان، نمایانگر تغییرات و چالش‌هایی هستند که در زندگی با آن‌ها روبه‌رو می‌شویم.

هوش مصنوعی: عالم بدون چهار اصل و رکن نمی‌تواند پایدار باشد. اکنون اینجا به وضوح مشاهده می‌شود که از آن چهار رکن به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: من اشتباه کردم که او را به عنوان یک براق معرفی کردم، اما باید بگویم که او از بهشت به خاطر فرمان شاه هندستان آمده است.

هوش مصنوعی: منبع افتخار و زینت تاج و کلاه، نشان‌دهنده‌ی حسن بخت و نیکروزی دولت شاه بهرام شاه است.

هوش مصنوعی: جواهری که از خاک برخاسته، باعث شد آسمان هم به رنگ او درآید. همچنین، پاهای دشمن به گونه‌ای بریده و نابود شد که مانند یک موجود بی‌حرکت، عاجز و ناتوان گشت.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که کسی را در جایی محبوس و محدود کنی، او در شرایط سخت نمی‌تواند احساسات و اندیشه‌های خود را به راحتی بروز دهد.

هوش مصنوعی: در صبحگاه، اگر افق رنگین شود، شایسته است؛ زیرا که تیغ صبح، رنگی همچون رنگ خود به افق می‌بخشد.

هوش مصنوعی: وقتی که او سر از گریبان درآورد و بر آسمان برآید، از صدای جنگ او، سیاره مریخ پیامدهایش را احساس خواهد کرد.

هوش مصنوعی: این متن به این معناست که صلح و آرامش همیشه ارزشمند و گرانبهاست و هرگز نباید به راحتی آن را از دست داد. در میدان جنگ، تا زمانی که دل‌های بد فکر و ناپسند وجود دارند، ممکن است جان‌ها به خطر بیفتد و در نهایت این جان‌ها به اندازه ارزش صلح و آرامش مهم هستند.

هوش مصنوعی: او از دل سنگ هم بیرون می‌آید، جای شگفتی نیست اگر در دل‌های سنگی، آهنگی از او وجود داشته باشد، حتی اگر سال‌ها و ماه‌ها بگذرد.

هوش مصنوعی: زمانی که او در اوج قدرت و عظمت خود قرار می‌گیرد، دیگر هیچ کاری برای من مهم نیست؛ زیرا فتنه و بلا از دست او جانم را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به معنای این بیت، می‌توان گفت که شخصی که مورد ستایش و احترام است، تاج و تخت و جواهراتی که بر سر دارد، نشانه‌ای از خوش‌شانسی و سعادت دوران خود و نیز نمایانگر بزرگی و عظمت پادشاه بن بهرام است.

هوش مصنوعی: ای یاری‌دهنده‌ای که تنها بر اساس حقیقت به من کمک می‌کنی، امیدوارم انصاف و عدل همیشه همراه تو باشد، تو مردی آزاده‌ای و همیشه کارهایت پاینده و موفق باشد.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر تیرهای دشمنان که به تو مربوط می‌شود، همچون صد پاره شده است. این تیرها در بدن او خون خشک را به جا گذاشته‌اند و حالا تو، به عنوان کسی که خون می‌ریزد، در این میان باقی مانده‌ای.

هوش مصنوعی: بخت و شانس انسان می‌تواند به طور طبیعی به او کمک کند، و پیروزی و موفقیت مانند من باید به دستاوردهای تو علاقه‌مند باشد.

هوش مصنوعی: سرزمین به خاطر اراده و تلاش تو به ثبات رسیده و تلاطم‌ها و مشکلات که به خواب رفته بودند، با نسیم عدل و انصاف تو بیدار شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر جهان در گردشش به فرمانت نگردد، چه باک که نیمه‌چرخ تو به دست چرخ گردان باشد.

هوش مصنوعی: ای خداوند، تو جهانی را بنا نهادی و در آن مقام عالم را آفریدی. امیدوارم که تو همیشه نگهدار این عالم باشی.

هوش مصنوعی: تو به خاطر کردار نیکویت، پشتیبان و یاری‌دهنده جهانی. امید که در روز قیامت، کردار نیک تو به یاری‌ات بیاید.