هوش مصنوعی: ای آنکه چهره‌ات مانند گل است، رنگ لاله را به تو داده‌اند. به خاطر غم تو، لاله‌ها با یکدیگر در جنگ هستند.

هوش مصنوعی: مانند ظرفی پر از آب که به خاطر شعله‌های تمایل و آرزو دچار گرما شده است، به یاد دهان تنگ لاله، احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی تو در آینه‌ی گل لاله نمایان بود، دل زرشک رنگ لاله را نمی‌پذیرفت.

هوش مصنوعی: ظلمی را تماشا کن که چگونه شب و روز در حال گذر است و با زیبایی و دشواری‌های زندگی تو را در تنگنا قرار می‌دهد، مانند تنگی گل لاله.

هوش مصنوعی: در ده گلاب سرخ که بوی خوش عود به مشام می‌رسد، در وسط آن جا، گل لاله‌ای با رنگ زیبا قرار دارد.

هوش مصنوعی: ترک و دیلم از دوردست‌ها با رنگی از روم به گردون آمدند، تا اینکه رومی دلش را رنگ لاله کرد.

هوش مصنوعی: لاله، که به زیبایی و لطافت خود معروف است، در برابر سنگ‌های سخت مقاومتی ندارد. اما تقدیر و بخت، به لاله این امکان را داده که از زیر آن سنگ‌ها خود را به بیرون کشیده و شکوفا شود.

هوش مصنوعی: شانس و بخت کیست که به خداوند و سلطان بهرامشاه، پادشاه قدرت و سلطنت تعلق دارد؟

هوش مصنوعی: به پا خیز، ای کسی که عشق تو دل مرا ربوده، تا در آرامش و زیبایی با هم لحظاتی شاد سپری کنیم، همچنان که در زمان شکفتن یاسمین.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی‌های گل‌ها و لذت بردن از زندگی اشاره شده است. گل‌ها را مانند چهره‌هایی زیبا تصور می‌کنیم و از زندگی و شیرینیهای آن، مثل نوشیدن از لب‌های یاسمین، بهره می‌بریم.

هوش مصنوعی: اگر به راستی، این چند روز خوشی را غنیمت شماریم و از زندگی لذت ببریم، این دو هفته می‌تواند برای ما بسیار خوشایند و شیرین باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویری از دامی اشاره شده که به شکل چهار شاخ است و جاذبه‌ای دارد، اما با وجود این جاذبه، هیچ پرنده‌ای از آن پرواز نمی‌کند. به نوعی می‌توان گفت که اگرچه ظاهراً شرایط جالب و جذابی وجود دارد، اما در واقع هیچ‌کس توانایی فرار یا رهایی از آن را ندارد. به بیان دیگر، امکانات و زیبایی‌ها در کنار محدودیت‌ها و حبس‌ها قرار گرفته‌اند، و این تضاد احساس ناامیدی را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی یاسمین گفت که من گل لاله هستم، لاله در جواب گفت که من هم جام یاسمین هستم.

هوش مصنوعی: دریغ نداشته باش که گل یاسمن از آب و هوای تازه و سرزنده‌ای رشد کرده، حتی اگر به رنگ کبود و آبی باشد.

هوش مصنوعی: به یادم آمد که ناگهان جشن و شادمانی برپا می‌شود و نام یاسمین در آنجا برده می‌شود.

هوش مصنوعی: این محفل و جشن متعلق به خداوند است و در آن تاج و تخت و سلطنت به دست پادشاهی چون بهرام‌شاه است.

هوش مصنوعی: ای چهره زیبا و نقش‌دار من، ماه تابان گلی است که در سایه تو، آفتاب گلی را به تماشا نشسته است.

هوش مصنوعی: پرده‌دار طبیعت با برداشتن پرده، حجاب باغ را گشود و نقش‌زن ریاحین، نقاب گل را کنار زد.

هوش مصنوعی: گل زیبا و دلربا به نسیم سحری گفت که به نام نرگس بیداری، خواب را در بر بسته‌ام.

هوش مصنوعی: زمانی که به عمق افکار و احساسات یک فرد نگاه کنی، می‌بینی که درد و رنج او صرفاً به خاطر شتاب و نگرانی‌های بی‌مورد نیست. در واقع، این مسائل می‌توانند به نشانه‌هایی از زیبایی و عواطف عمیق تبدیل شوند.

هوش مصنوعی: دل خوش و سرزنده‌ای که در بستان (کوشش و تلاش) به سر می‌برد، نه باید زیاد درنگ کند و نه باید به شتاب و عجله بپردازد.

هوش مصنوعی: عزیزم، هرچند آتش و آب به هم نمی‌پیوندند، اما همیشه گلابی که از این آتش به دست می‌آید را در آب بریز.

هوش مصنوعی: آن طور که تو با چهره‌ات بر گل رفتار می‌کنی، چنین رفتاری نکن؛ زیرا در نهایت، گلی از تو انتظار پاسخی مناسب خواهد داشت.

هوش مصنوعی: این عدل که در اینجا اشاره شده، در واقع بیانگر عدالت و انصاف الهی است که بر دوش سلطان و حکمرانان می‌باشد. اشاره شده است که این عدالت مورد تأکید قرار دارد و بر سر دولت و قدرت سلطانی که بر تخت می‌نشیند، سایه می‌افکند و اهمیت آن را در اداره جامعه و رهبری می‌نمایاند. در حقیقت، این سخن به عظمت و اهمیت عدالت در حکومت و سلطنت پرداخته است.

هوش مصنوعی: ای مه تو به زیبایی‌ات مانند ماه درخشان‌تری و تاج تو از نور خورشید آراسته شده است.

هوش مصنوعی: او همچون ماه، پایه‌ی تخت را بر آسمان قرار داد و تاج خود را با حق بر آفتاب قرار داد.

هوش مصنوعی: تختی که همیشه ثابت است، به نشانه استقامت و دوام توست و تاجی که بر روی آن قرار دارد، نمایانگر حیات و زندگی مداوم تو است.

هوش مصنوعی: هر شب که افلاک به حرکت درآید، ستارگان برای تو مانند تاجی درخشان می‌شوند و به تو خدمت می‌کنند.

هوش مصنوعی: تاج آسمان تا حدود کمر، به نشان خدمت و بندگی در برابر تو فرود آمده، حتی در خانه‌ی زیبایت این تاج شکسته شده است.

هوش مصنوعی: حاکمان مانند باد سرزمین سلیمان هستند؛ هر کس که هست، مانند هدهد است و تاج را کاملاً از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: از تو، مقام و جایگاه سلطنتی و قدرت بالایی برپا شده است و به خاطر تو، نام و شهرتی که تاج و تخت را زینت می‌دهد، از بین رفته است.

هوش مصنوعی: کیست آن کسی که نامش خداوند است، کسی که تاج و تخت سلطنت بهرامشاه، پادشاه یمن را در دست دارد؟

هوش مصنوعی: ای واژه‌ای که درخشان و زیبا هستی، تو زینت بخش تخت سلطنتی هستی و به برکت وجود تو، این روزگار برای تخت سلطنت خوش‌یمن و خوش‌حال کننده شده است.

هوش مصنوعی: این عبارت به این معناست که فردی هم در زمینه‌های معنوی و الهی پیشتاز است و هم در امور دنیوی و سیاسی قدرت دارد. او هم مشغول خدمت به دین است و هم در مقام پادشاهی فرمانروایی می‌کند، به عبارت دیگر، این شخص هم در زندگی روحانی و هم در زندگی اجتماعی و سیاسی تاثیرگذار و توانمند است.

هوش مصنوعی: رای تو همچون خورشید است که با زیبایی‌ات هدیه‌ای از گل و خوشبختی بهار را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر زمان که تو سنگینی را بر دوش می‌کشی، ستاره‌ها بر افرازند، و نوری مانند طلا بر تخت تو می‌پاشند.

هوش مصنوعی: وقتی که تخت و جایگاه زرتشت مانند صبحگاه روشن و نورانی شد و سایه‌ای از خداوند بر آن افتاد، تاجی که سمبل سلطنت و فرمانروایی بود، از تخت به دور پرواز کرد و گرد و غبار آن تخت را ترک کرد.

هوش مصنوعی: آرزو داشتم که زیبایی و شکوه تو، مانند تختی با ارزش و بلندمرتبه، در کنار خودم قرار گیرد.

هوش مصنوعی: باد فرخنده بوزد تا دستی که به واسطه ی generosity تو گشوده شده، همیشه حامی و پشتیبان تخت باقی بماند.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره دارد به دستی که نماد قدرت و سلطنت است، که به خداوند و همچنین به سلطانی مانند بهرامشاه نسبت داده می‌شود. این دست، نشان‌دهنده قدرت و جایگاه خاصی در حکومت و سلطنت است.

هوش مصنوعی: ای جفت آسمان، به خاطر بزرگی و شکوه تو، هیچ چتری نمی‌تواند بر فراز بگذرد و از تو جدا شود.

هوش مصنوعی: آیا پرتو خوشبختی از چهره تو در سراسر جهان نمایان می‌شود؟ باغ سعادت با زیبایی تو به مانند سرپناهی آرام است.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت فردی اشاره دارد که همگان به او توجه دارند و بسیاری از افراد به خاطر چهره‌اش به او نزدیک می‌شوند، مانند قیمت‌گذاری یک کالای ارزشمند. همچنین، او به خاطر ویژگی‌های والای خود و خوش‌بختی‌اش مانند خورشید در آسمان درخشان است که به همه جا روشنایی می‌بخشد. به طور کلی، به جهانی غنی و پر از زیبایی‌های انسانی اشاره شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که رنگ چتر تو در شب معراج، نماد ترقی و موفقیت است، تنها نقره‌ای خام و بی‌فایده از آسمان به آن نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف قدرت و تأثیر افکار و اراده‌ی تو در اداره‌ی دین و اداره‌ی امور آن اشاره دارد. قدرت تو مانند چراغی در شب و روز، کشوری را که تحت هدایت توست روشن می‌کند. گاهی نور تو مانند هلال ماه نمایان است و گاهی به نظر می‌رسد که در سایه و محاق قرار دارد. این تغییرات نشان‌دهنده‌ی فراز و نشیب‌های قدرت و نفوذ تو در این مسیر است.

هوش مصنوعی: جوزا، که به خاطر شرم و حیای خود در جایی پنهان شده بود، هنگامی که نام تو را زیر سایه چتر دید، شرم را کنار گذاشت و خود را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: شکر گزاری به درگاه خداوند که به لطف او، از غم جدایی در امانم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که چه تفاوتی وجود دارد بین خداوند و پادشاهی که تاج و تخت دارد و در موقعیت قدرت قرار دارد. در واقع، به نوعی از عظمت و شکوه خداوند و همچنین مقام پادشاهان اشاره دارد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، از مرتفع‌ترین جایگاه آسمانی، تو باد را به اندازه‌ٔ زیادی در اختیار داری و برتری تو از گرد و غبار و ستاره‌ها بیشتر است.

هوش مصنوعی: شمشیر تو از حسادت دیگران می‌خورد و بدخواهی آنها، اما خوش‌بختی‌ات مطیع توست و امیدوارم که همیشه در کنار تو باشد.

هوش مصنوعی: اگر حسادت تو مانند چشمه‌ای باشد که نور خورشید را به خود راه می‌دهد، پس مانند سایه‌ای تنگ، محدود و بسته خواهی شد و در دنیای تاریکی و نامیدی گرفتار خواهی ماند.

هوش مصنوعی: چشمان سعد به خاطر آرزوی صبح روشن شد، اما چهره‌ی بختش به دلیل غم شام تاریک ماند.

هوش مصنوعی: ای نوازنده، تو همچون زهره هستی و ساقی‌ات به سهمی از مشتری می‌ماند. جام تو همانند آفتاب درخشان و هم‌نشین تو نظیر ماه است.

هوش مصنوعی: هر خط و شعری که از دل بنده به وجود می‌آید، از دنیای پنهان و غیبی الهام گرفته شده است و مانند زینت عروسی برای ستایش تو، ای پادشاه، تزیین شده است.

هوش مصنوعی: در میان تمام انسان‌ها، هیچ کس به اندازه من در این جهان مدعی نیست. هر یک از این ابیات به عنوان شاهد و دلیل بر این ادعا خواهد بود.