هوش مصنوعی: ماه در شب، با یک پوشش زیبایی خود را می‌پوشاند و ابرها هم نور آفتاب را می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: انسان همزمان با توبه، گناهانی که انجام داده را به یاد می‌آورد و همچنین ممکن است احساس کند که کارهای خوبش کمتر ارزش دارند.

هوش مصنوعی: خوبی که وفا ندارد و به وعده‌هایش عمل نمی‌کند، فقط ظاهر زیبایی دارد و به زودی از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: چهره و زیبایی تو چنان است که شاید گمان کنی همچون نقشی از گل در زیر نور ماه می‌درخشد.

هوش مصنوعی: ببین چشمی که در خواب خوش است، چگونه با جادوی خود خواب دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد و آنها را به خواب می‌برد.

هوش مصنوعی: جان از دستانم نمی‌رود، زیرا وقتی به لبان او بوسه می‌زنم، زبانم از گفتن باز می‌ماند.

هوش مصنوعی: خط او مانند قلمی است که در دستان کسی که زیبایی دارد، به آرامی و با دقت نوشته می‌شود.

هوش مصنوعی: آرزو و آرمان من و چشمانم این است که در پیروزی‌های حسین و حسن مانند آب و نوری که تیغ را به درخشش می‌آورد، تبلور یابد.

هوش مصنوعی: دوست من به دلخواه خود ساکن نیست و چشمانش هیچ جا را برای استراحت نمی‌پسندند.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال جایگاه و نقش خود در دنیا هستی، نباید فقط به تصویر سطحی و ظاهری آن توجه کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که سازم به صدا درمی‌آید، ممکن است از من انتقاد کند، اما اگر من گریه و زاری کنم، مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر بنده‌ای به دیگران آزار برساند، نباید فکر کند که خداوند این اعمال را نمی‌پسندد.

هوش مصنوعی: دل به غم و اندوهش عادت کرده است. چه کسی است که زیبایی پرنده‌ای مانند طاووس را نپسندد؟

هوش مصنوعی: زیبایی صورت و زشتی کردار یک فرد با حسن نیت و طبع خوب را نمی‌توان پذیرفت.

هوش مصنوعی: آرزو و خواسته من، که در دل و چشمانم نهفته است، پیروزی و موفقیت حسین و حسن است.

هوش مصنوعی: اگر کسی مانند سیمرغ در جهان ظاهر شود، زیبایی او همچون روی اوست و کسی نمی‌تواند همچون او را بیاورد.

هوش مصنوعی: اگر او بخواهد از آنچه در دست من است، به دیگران خبر دهد و رازهایش را فاش کند.

هوش مصنوعی: مردم برای هدیه دادن چنان ثروت و جواهرات را به کار می‌برند که مانند کمر کوه در برابر عظمت بخشش او قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی روح انسان قدر و ارزش چیزی را درک می‌کند، دل او به‌گونه‌ای سخن می‌گوید که همچون شمشیر تیز و برنده عمل می‌کند. به عبارتی دیگر، وقتی انسان به زیبایی و مرتبه‌ی بالای چیزی پی می‌برد، احساسات و کلماتش تأثیرگذار و قوی می‌شود.

هوش مصنوعی: تیر او زمانی که خبر پیروزی را می‌آورد، در خانه کمان قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: از آن کمند هلالی که در آسمان است، خم دیگری در افق ظاهر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دوستی و محبت او را در دل نگه‌دار، زیرا کینه و دشمنی‌اش به هر کسی که به او نزدیک شود، آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: آرزو دارم که دل و چشمانم به زیبایی و پیروزی حسین و حسن، همچون آب تیز و شفاف باشد.

هوش مصنوعی: ای کسی که مانند ماه در میدان نبرد می‌درخشی و اراده‌ات باعث شده که به رهبری سپاه برگزیده شوی.

هوش مصنوعی: به پیشگاه سکندر، آیین و روش تو همچون سد یاجوج تبدیل شده و راهی برای عبور ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: از صبحگاهی که تو به خوشبختی رسیدی، روزهای دشمنانت مانند شب تاریک شده است.

هوش مصنوعی: آب شمشیر تو باعث افروختن آتش پیروزی‌ات شده و اکنون آن آتش به گیاه تنومندی تبدیل گشته است.

هوش مصنوعی: خوشبختی و سعادت خواجه، به سبب جوانی و سرنوشتی که در سایه تو قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: منصور، پس از اینکه به پیروزی و موفقیت دست یافت، نامش به خوبی و نیکی در پیش شهرت یافته است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هنگامی که داد و عدالت در جامعه برقرار شود، همچون پرده‌ای که صدا را منعکس می‌کند، آواز و نغمه‌های مثبت و خوشایند به گوش می‌رسند و مقام و منزلت حقیقی افراد در آنجا مشخص می‌شود. در واقع، عدالت و راستی می‌توانند به شکلی زیبا و دلنشین جلوه‌گر شوند.

هوش مصنوعی: آرزو و خواسته من، دو چشمانم، مانند آب تیز و برنده‌ی شمشیر پیروزی حسین و حسن است.

هوش مصنوعی: ای کسی که از نظر یک عالم بهره‌مند هستی و به مانند کسی که بخت و اقبال خوبی دارد، زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: پادشاه تحت تأثیر عشق تو قرار گرفت، چون تو به خاطر خوش‌شانسی، انگشتری گرانبها داری.

هوش مصنوعی: اگر در غم تو دلی دارم، پس خیالی نیست؛ اگر تو هم غمی داری، بگذار که باشد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی با آسمان صحبت کنی، زیرا آنجا لحظه‌ای در آینه تو را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر ترس از نقص و ناتوانی، دل خود را مانند تکه‌ای پول له کنی و خرد کنی، به خدا قسم چنین نه باشد.

هوش مصنوعی: برای جلوگیری از نگاه دیگران، تو زیبایی‌ات را به خوبی حفظ کرده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی به عرصه زندگی می‌روی، آسمان می‌گوید: ای دنیا، چه قهرمانانی را داری!

هوش مصنوعی: آرزو و خواسته من این است که تا ابد پیروزی و موفقیت حسین و حسن را ببینم.

هوش مصنوعی: قبل از تو، زهره (سیاره) در کشمکش با باد، مانند کمان‌داری است که تیرش را می‌کشد و آماده شلیک است.

هوش مصنوعی: خورشید شراب مجلس تو بر دستان ساقی‌های زیبا و دلربا تابان باشد.

هوش مصنوعی: مردم برای دیدن تو آمده‌اند و زیر پای تو، فرشی فراهم شده است.

هوش مصنوعی: ای خورشید، صدای زیبای تو باید در گوش دل من نقش ببندد.

هوش مصنوعی: اگر با شمشیر تو، دشمن به قربانگاه نرود، پس تیر تو مانند رگباری از باد خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی یاد تو مانند آبی آرام می‌شود، شمشیر تو به مانند آتش تند و سوزان است.

هوش مصنوعی: روز به دست آوردن پیروزی‌ات مبارک باد و شب خوشی که با هنر تو رقم می‌خورد، نیز خوش باشد.