سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر</p></div>
<div class="m2"><p>اشکم چو گشاده ای چه خواهم دیگر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتی که چه بایدت بخواه و مندیش</p></div>
<div class="m2"><p>چون هر همه داده ای چه خواهم دیگر</p></div></div>

شمارهٔ ۹۶

غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر
اشکم چو گشاده ای چه خواهم دیگر
گفتی که چه بایدت بخواه و مندیش
چون هر همه داده ای چه خواهم دیگر

هوش مصنوعی: شاعر در این verses به بیان احساسات عمیق خود می‌پردازد. او می‌گوید که با وجود غم و دردهایی که دارد، دیگر خواسته‌ای ندارد. وقتی اشک‌هایش به جریان می‌افتند، دیگر به چه چیز نیاز دارد؟ شخصی به او می‌گوید که خواسته‌هایش را بیان کند و نگران نباشد، اما او با اشاره به اینکه همه چیز را قبلاً به او داده‌اند، احساس بی‌نیازی می‌کند. به طور کلی، این شعر حس ناتوانی و پراکنده‌گی در مواجهه با غم و فقدان را به تصویر می‌کشد.

شمارهٔ ۹۴

شمارهٔ ۹۵

هوش مصنوعی: من دیگر چه خواهم، وقتی که غم را در دل نهان کرده‌ای و اشکم را به راحتی ریخته‌ای؟

غم گنج نهاده ای چه خواهم دیگر

اشکم چو گشاده ای چه خواهم دیگر

هوش مصنوعی: گفتی چه چیزی از تو بخواهم و نگران نباش، چون تو همه چیز را به من داده‌ای، پس دیگر چه چیزی می‌خواهم؟

گفتی که چه بایدت بخواه و مندیش

چون هر همه داده ای چه خواهم دیگر

شمارهٔ ۹۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده