سید حسن غزنویشمارهٔ ۸۶
در عشق نماند دیده را جای امید
تا آخر اگر چنین بود وای امید
دستم چو نمی رسد به سودای امید
در دامن غم کشیده ام پای امید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
در عشق نماند دیده را جای امید
تا آخر اگر چنین بود وای امید
هوش مصنوعی: در عشق، دیگر هیچ نقطه‌ای برای امیدواری وجود ندارد؛ اگر همچنان این‌طور باشد، وای بر امید.
دستم چو نمی رسد به سودای امید
در دامن غم کشیده ام پای امید
هوش مصنوعی: وقتی دستم به آرزوهایم نمی‌رسد، در حالی که غم را در آغوش کشیده‌ام، پای امیدم را به دوش می‌زنم.