سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد</p></div>
<div class="m2"><p>تا حشر سعود را قران بی تو مباد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آسایش جان ز تست جان بی تو مباد</p></div>
<div class="m2"><p>مقصود جهان توئی جهان بی تو مباد</p></div></div>

شمارهٔ ۴۲

ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد
تا حشر سعود را قران بی تو مباد
آسایش جان ز تست جان بی تو مباد
مقصود جهان تویی جهان بی تو مباد

هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و اهمیت وجود شاه (یا محبوب) در زندگی و جهان پرداخته است. شاعر بیان می‌کند که دنیا و زمان بدون او غیرقابل تحمل‌اند و آسایش و هدف زندگی به او وابسته است. به عبارتی، وجود او برای زندگی و جهان ضروری است.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: ای پادشاه زمین، امیدوارم که زمان بدون وجود تو سپری نشود، و تا روز قیامت، قران هم بدون تو نباشد.

ای شاه زمین دور زمان بی تو مباد

تا حشر سعود را قران بی تو مباد

هوش مصنوعی: آسایش و آرامش روح من به خاطر توست و بدون تو هیچ چیز برای من معنی ندارد. هدف از زندگی تو هستی و بدون تو، این زندگی برایم بی‌مفهوم است.

آسایش جان ز تست جان بی تو مباد

مقصود جهان توئی جهان بی تو مباد

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده