سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت</p></div>
<div class="m2"><p>سوسن سخنیش ازسر آگاهی گفت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>من دارم ده زبان و هستم خاموش</p></div>
<div class="m2"><p>تو بنده یک زبان ثنا خواهی گفت</p></div></div>

شمارهٔ ۴۰

چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت
سوسن سخنیش ازسر آگاهی گفت
من دارم ده زبان و هستم خاموش
تو بنده یک زبان ثنا خواهی گفت

هوش مصنوعی: حسن می‌خواهد از شاه مدح کند و با آگاهی سخن می‌گوید. او می‌گوید که من ده زبان دارم اما خاموش هستم، در حالی که تو تنها یک زبان داری و فقط به ستایش می‌پردازی.

شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

هوش مصنوعی: وقتی حسن تصمیم به ستایش پادشاه گرفت، با آگاهی و دانش خود درباره سوسن، این شعر را بیان کرد.

چون خواست حسن مدح شهنشاهی گفت

سوسن سخنیش ازسر آگاهی گفت

هوش مصنوعی: من ده زبان دارم اما سکوت می‌کنم، در حالی که تو فقط یک زبان برای ستایش داری.

من دارم ده زبان و هستم خاموش

تو بنده یک زبان ثنا خواهی گفت

شمارهٔ ۳۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده