سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷

دیوان سید حسن غزنوی به اهتمام سید محمدتقی مدرس رضوی، اساطیر ۱۳۶۲ - سید حسن غزنوی (اشرف) - تصویر ۳۳۶

شمارهٔ ۳۸

دل را چو هوای آن دل آرای گرفت
دست غمش آمد و مرا پای گرفت
گفتی که اگر صبر کنم نیک آید
تا نیک آید بد آمد و جای گرفت

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به احساسات عاشقانه و دردی که از آن ناشی می‌شود، اشاره دارد. دل، مانند چیزی زیبا و دل‌انگیز، توجه او را جلب کرده و غم به سراغش آمده است. او به وعده‌ای که داده شده (اگر صبر کند، نتیجه بهتر خواهد بود) اشاره می‌کند، ولی در عمل به جای بهبود، اوضاع بدتر شده است.

شمارهٔ ۳۶

شمارهٔ ۳۷

هوش مصنوعی: وقتی قلبم به یاد آن محبوب زیبا افتاد، احساس غم به سراغم آمد و مرا به دام انداخت.

دل را چو هوای آن دل آرای گرفت

دست غمش آمد و مرا پای گرفت

هوش مصنوعی: تو گفتی اگر صبر کنم، شرایط بهتر خواهد شد، اما به جای آن، اوضاع بدتر شد و در زندگی‌ام جا گرفت.

گفتی که اگر صبر کنم نیک آید

تا نیک آید بد آمد و جای گرفت

شمارهٔ ۳۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده