سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای عزم تو بر دولت و دین آکنده</p></div>
<div class="m2"><p>وی زلزله بر جان ملوک افکنده</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>والله که ز تو خصم نماند زنده</p></div>
<div class="m2"><p>صادق صبح است این زبان بنده</p></div></div>

شمارهٔ ۱۵۷

ای عزم تو بر دولت و دین آکنده
وی زلزله بر جان ملوک افکنده
والله که ز تو خصم نماند زنده
صادق صبح است این زبان بنده

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به قدرت و عزم راسخ خود اشاره می‌کند که به حمایت از دولت و دین ادامه می‌دهد. او توصیف می‌کند که از تأثیرات او بر ملوک مانند زلزله‌ای که بر جان‌شان می‌افتد، هیچ دشمنی باقی نخواهد ماند. در نهایت، او بر صداقت عزم خود تأکید می‌کند و به خود به عنوان بنده‌ای که صبح صادق را به تصویر می‌کشد، اشاره دارد.

شمارهٔ ۱۵۵

شمارهٔ ۱۵۶

هوش مصنوعی: ای اراده‌ات پر از توانایی برای حکومت و دین است و به همین خاطر، لرزشی در روح پادشاهان ایجاد کرده‌ای.

ای عزم تو بر دولت و دین آکنده

وی زلزله بر جان ملوک افکنده

هوش مصنوعی: به خدا قسم که دشمنی از تو باقی نخواهد ماند، این زبان بنده همانند صبحی صادق و روشن است.

والله که ز تو خصم نماند زنده

صادق صبح است این زبان بنده

شمارهٔ ۱۵۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده