سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم</p></div>
<div class="m2"><p>افزون ز هزار پادشا می خواهم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر کس ز در تو حاجتی می خواهد</p></div>
<div class="m2"><p>من آمده ام از تو ترا می خواهم</p></div></div>

دیوان سید حسن غزنوی به اهتمام سید محمدتقی مدرس رضوی، اساطیر ۱۳۶۲ - سید حسن غزنوی (اشرف) - تصویر ۱۸۱

شمارهٔ ۱۳۵

یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم
افزون ز هزار پادشا می خواهم
هر کس ز در تو حاجتی می خواهد
من آمده ام از تو ترا می خواهم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که خواسته‌هایش را برآورده کند. او بیان می‌کند که آرزوی او بسیار بزرگ‌تر از خواسته‌های یک هزار پادشاه است و معرفی می‌کند که پیش از هر چیز، تنها از پروردگار طلبی دارد.

شمارهٔ ۱۳۳

شمارهٔ ۱۳۴

هوش مصنوعی: ای خدا، من از تو چیزی می‌خواهم که برای من از هزار پادشاهی بیشتر ارزش دارد.

یارب ز تو آنچه من گدا می خواهم

افزون ز هزار پادشا می خواهم

هوش مصنوعی: هر کسی که برای برآورده کردن خواسته‌اش به تو مراجعه می‌کند، من نیز آمده‌ام و از تو درخواست می‌کنم.

هر کس ز در تو حاجتی می خواهد

من آمده ام از تو ترا می خواهم

شمارهٔ ۱۳۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده