هوش مصنوعی: ای کسی که خداوند تو را بر علم و دانش سلطنت داده است، من در روز قیامت گواهی می‌دهم که تو شایسته این مقام هستی.

هوش مصنوعی: اگر خاک پایت به دست بیاید، من برای آن توتیا با تمام بی‌ارزشی‌اش هم‌ارزش طلا به تو می‌دهم.

هوش مصنوعی: من از آن دسته افراد نیستم که به خاطر حرص و نیاز، هر جا نیاز به تعریف و تمجید باشد، به تأویل و تفسیر بپردازم.

هوش مصنوعی: من در این غربت که تنها به خاطر تحصیل آمده‌ام شعری سروده‌ام، اما به آرامی آن را تقدیم می‌کنم.

هوش مصنوعی: من دو بیت شعر از پارسی و عربی را در مقابل سلطان و برهان قرار می‌دهم و با انصاف درخواست می‌کنم که فرمان شما را بپذیرم.

هوش مصنوعی: به دقت نگاه کن و متن را بخوان، و وقتی که آن را اصلاح کردی، آن را ارائه بده، زیرا من از شاخسار درخت دانش این کلام را به تو پیشنهاد می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر راس دین به خاطر طمع، غرامتی می‌خواهد، من آن را می‌پردازم و اگر به بدی راضی شود، به شکرانه‌ی آن، خود را فدای او می‌کنم.